پهنه‌بندي حساسيت رويشگاه‌هاي مانگرو استان هرمزگان به مخاطرات محيطي بر اساس درصد تاج‌پوشش

در پژوهش پيش رو درجه حساسيت رويشگاه‌هاي مانگرو استان هرمزگان بر مبناي بررسي درصد تاج‌پوشش (به عنوان شاخصي از مشخصه‌هاي ساختاري جنگل) طبقه‌بندي شد. بدين منظور با آماربرداري ميداني و ثبت قطر تاج مانگروها در قطعه هاي نمونه، درصد تاج پوشش در هر يك از قطعه هاي نمونه محاسبه شد. سپس، با تجزيه و تحليل تصاوير ماهواره‌اي و تهيه نقشه NDVI رويشگاه هاي خمير، تياب و جاسك، بين درصد تاج پوشش در قطعه هاي نمونه و NDVI متناظر هر قطعه در سطح رويشگاه ها رابطه رگرسيوني برقرار شد و با اجراي رابطه رگرسيوني روي نقشه NDVI هر رويشگاه، نقشه تغييرات مكاني درصد تاج پوشش در سطح رويشگاه‌ها تهيه شد. در آخر، با استفاده از نقشه درصد تاج‌پوشش مانگروها و با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي، نقشه درجه حساسيت رويشگاه ها در سه طبقه تاج‌پوشش كم، متوسط و زياد تهيه شد. نتايج نشان داد كه ميانگين درصد تاج‌پوشش در رويشگاه‌هاي خمير، تياب و جاسك به‌ترتيب 62، 43 و 71 درصد است و بر اين اساس، رويشگاه‌هاي جاسك و تياب به‌ترتيب كمترين و بيشترين درجه حساسيت را نسبت به وقوع تنش ها و آشفتگي هاي محيطي دارند. ويژگي‌هاي ژئومورفولوژيك محلي، مقدار رسوب گذاري، تأسيسات و سازه‌هاي ساحلي، شرايط اقتصادي و اجتماعي منطقه، آلاينده هاي زيست محيطي و بالا آمدن سطح آب دريا با تأثير بر ساختار و رويش مانگروها مي توانند از عوامل تفاوت در درجه حساسيت بين رويشگاه‌هاي مورد بررسي باشد. اين پژوهش با توليد اطلاعات دقيق از درجه حساسيت رويشگاه‌هاي مانگرو هرمزگان توانسته است پيش نيازهاي اوليه براي اجراي برنامه‌هاي سازگاري با تغيير اقليم و اولويت بندي اقدامات حفاظتي و احياء رويشگاه‌هاي مانگرو را فراهم كند.