عنوان مقاله :
زعفران گياهي اقتصادي در ديمزارهاي دماوند
پديد آورندگان :
كريم‌زاده، خليل مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , انصاري، ميثم مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , لباسچي، محمدحسين مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , بختياري رمضاني، محمد مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , عباس‌زاده، بهلول مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران
كليدواژه :
زعفران , ديم , عملكرد , دماوند
چكيده فارسي :
افزايش جمعيت، توسعه صنعت، پايين بودن كارايي مصرف آب و كاهش نزولات جوي سبب برداشت بي‌رويه از آب‌هاي زيرزميني گرديده است. برنامه‌ريزي براي تغيير الگوي مصرف آب در همه ابعاد خانگي، صنعت و كشاورزي اهميت روزافزون پيدا نموده است. از راه‌هاي كاربردي مقابله در بخش كشاورزي، استفاده از گياهان متحمل به خشكي، گياهاني با نياز آبي كم و با كارايي بالاي مصرف آب مي‌باشد. همچنين براي افزايش ذخيره نزولات جوي و جلوگيري از خروج نزولات از حوضه آبريز خود بصورت روان‌آب مي‌توان از گياهان چندساله استفاده نمود كه از تخريب اراضي، فرسايش آبي، بادي و سيلاب نيز جلوگيري خواهد كرد. زعفران (Crocus sativus L.) با نياز آبي بسيار كم، دوره خواب در زمان گرما (از اواخر بهار تا اوايل پاييز) و سازگاري با شرايط اقليمي منطقه، گياهي مناسب براي كشت در منطقه دماوند مي‌باشد. در بررسيها مشخص شد از كشت حدود 7/2 تن بنه در هكتار حدود 600 گرم كلاله خشك در سال اول و 870 گرم در سال دوم بدست مي‌آيد. بيشترين محصول زعفران از سال سوم به بعد حاصل ميشود. با توجه به كمبود منابع آبي، ديم‌كاري و كاشت گياهان با نياز آبي كم مي‌تواند به‌عنوان راهكاري مناسب جهت حفظ اراضي كشاورزي، جلوگيري از فرسايش خاك و كاهش مهاجرت زارعين به كار رود.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
طبيعت ايران
