مدل اثرگذاري محيط سازماني و ابعاد سه گانه آن بر نوآوري سازماني با نقش ميانجي گري همكاري بين سازماني (مورد مطالعه: صنايع غذايي سحر همدان و شركت هاي وابسته به آن)

زمينه: امروزه، سازمان‌ها براي كسب نوآوري، مزيت رقابتي و مقابله با عوامل خارجي موجود در محيط سازمان از استراتژي‌هاي مشاركتي مانند همكاري بين‌سازماني، بهره مي‌برند. هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش همكاري بين‌سازماني در رابطه محيط سازماني و نوآوري سازماني است. روش: پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي، از لحاظ ماهيت و روش، توصيفي_ پيمايشي از نوع همبستگي است. براي تست فرضيات، از يك پرسش‌نامه كه مشتمل بر 19 سوال كه طبق طيف 5 گزينه‌اي ليكرت تنظيم شده، استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش، شامل مجموعه پرسنل صنايع غذايي سحر همدان و شركت‌هاي وابسته به آن (شركت نيوشه، الوند ياران سحر و شكوفه الوند) به تعداد 210 نفر است. حجم نمونه 134نفر، كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان به روش طبقه‌اي نسبي، انتخاب و با استفاده از نرم‌افزار Spss، ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه و به منظور بررسي اعتبار سازه با استفاده از نرم‌افزار Lisrel از تحليل عاملي تاييدي استفاده شد و به منظور تجزيه و تحليل يافته‌ها از مدل تحليل مسير و براي تحليل متغير ميانجي از آزمون سوبل استفاده گرديد. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه محيط سازماني و ابعاد سه گانه آن بر نوآوري سازماني با نقش ميانجي گري همكاري بين سازماني تاثيرگذار است.