عنوان مقاله :
وضعيت اجراي مقررات مديريت مراتع در كانونهاي داخلي ريزگرد خوزستان
پديد آورندگان :
محبي، علي مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران
كليدواژه :
مقررات مديريت مراتع , ريزگرد , خوزستان
چكيده فارسي :
ريزگردهاي استان خوزستان بحران محيطزيستي با پيامدهاي بهداشتي، اجتماعي، اقتصادي و حتي امنيتي است. اين معضل اساسي از سالها پيش آغاز و در دهه اخير تشديد و خسارتهاي زيادي در پي داشته است. استان خوزستان با مساحت 64057 كيلومتر مربع از نظر پستي و بلندي خوزستان به دو منطقه كوهستاني و جلگهاي قابل تقسيم بندي است. منطقه كوهستاني به طور عمده در شمال و شرق استان با حدود دو پنجم مساحت كل استان و منطقه جلگهاي در خوزستان از جنوب دزفول، مسجدسليمان، رامهرمز و بهبهان آغاز و تا كرانههاي خليج فارس و اروندرود ادامه دارد. حدود 85 درصد از وسعت استان داراي اقليم فراخشك، خشك و نيمه خشك ميباشد. در استان خوزستان ، نزديك به 7 ماه از سال ( ازنيمه فروردين تا نيمه آبان ) متوسط درجه حرارت هوا، 30 درجه سانتيگراد يا بيشتر است وحداكثر آن در فصل تابستان به بالاي 50 درجه سانتيگراد ميرسد. متوسط بارندگي آن 266 ميليمتر و معدل دما در آن 26 درجه سانتيگراد است. بر اساس آخرين تقسيمات كشوري سال 1392، استان خوزستان 9/3 درصد مساحت خاكي كشور را تشكيل داده و داراي 27 شهرستان، 76 شهر، 67 بخش، 144 دهستان و 6406 آبادي (2399 خالي از سكنه و 4007 آبادي داراي سكنه) ميباشد (سيداخلاقي و همكاران، 1397). جهت انجام مطالعات مقابله با گرد و غبار اين استان، بخشهايي از 11 شهرستان واقع در محدوده ريزگرد، از سوي گروه مطالعاتي موسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور (بي نام، 1397)، به عنوان كانونهاي داخلي توليد ريزگرد شناسايي شدند. اين شهرستانها بر اساس موقعيت جغرافيايي به كانونهاي هفتگانه تقسيم شدند. بدين ترتيب شهرستانهاي آبادان، خرمشهر، شادگان، هويزه، اهواز، باوي، كارون، اميديه، بندر ماهشهر، رامشير و هنديجان در محدوده كانونهاي توليد گرد و غبار قرار گرفتند...
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
طبيعت ايران