عنوان مقاله :
نقد سه كتاب "ژئومورفولوژي ايران"
پديد آورندگان :
محمدخان، شيرين دانشگاه تهران - دانشكده جغرافيا، تهران، ايران
كليدواژه :
ژئومورفولوژي ايران , نقد كتاب , جغرافيا
چكيده فارسي :
ژئومورفولوژي علم بررسي نحوه پيدايش ناهمواري‌ها و تغيير شكل آن‌ها است. اين علم در واقع علمِ زبان زمين است كه امروزه با افزايش مخاطرات محيطي همچون سيل، زلزله، خشك‌سالي، فرونشست، فرسايش خاك، طوفان هاي گردوغبار و همچنين مشكلات محيط زيستي فراوان، لزوم توجه به آن هر روز بيش از پيش نمايان مي‌شود. يكي از مسائل مهمي كه در تمام مشكلات مذكور مشهود است كاربري نادرست، نابه‌جا و بيش از اندازه از طبيعتي است كه با روش‌هاي مختلف به ما هشدار مي‌دهد. با اين اوصاف بايد پرسيد چاره كار در چيست؟ چگونه بايد اين هشدارها را درك كرد؟ و پيش از وقوع حادثه تدابير لازم را انديشيد؟ پاسخ، استفاده از زبان زمين يا ژئومورفولوژي در برنامه‌ريزي‌هاي محيطي است. بر اين اساس، اين نوشته سعي دارد سه كتاب از كتاب‌هاي بنيادين اين علم با نام مشابه "ژئومورفولوژي ايران" را بررسي و معرفي كند. اين سه كتاب شامل قديمي‌ترين، پرخواننده‌ترين و جامع‌ترين كتاب‌هاي اين عنوان در ايران هستند. قديمي‌ترين اين كتاب‌ها، ژئومورفولوژي ايران نوشته دكتر محمد حريريان است كه در شهريور ماه 1369 توسط انتشارات دانشگاه آزاد اسلامي به چاپ رسيد. كتاب دوم، ژئومورفولوژي ايران نوشته دكتر محمود علايي طالقاني است كه در سال 1381 توسط نشر قومس به چاپ رسيد و سومين كتاب، ژئومورفولوژي ايران نوشته دكتر ابراهيم مقيمي است كه در سال 1389 توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شد...
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
طبيعت ايران
