تأثير سه نوع ماساژ بر نشانگر استرس ‌اكسيداتيو مالون دي‌آلدئيد و آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني سوپراكسيد ديسموتاز و گلوتاتيون پراكسيداز متعاقب يك جلسه فعاليت ورزشي وامانده‌ساز

اهداف: توليد گونه‌هاي اكسيژن فعال در ورزش، سبب بروز استرس اكسايشي شده و با ايجاد اختلال در موازنه اكسيدان‌ها و آنتي‌اكسيدان‌ها، اثرات مخربي را در سلول‌ها به وجود مي‌آورد. هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير سه نوع ماساژ ورزشي بر مقادير سرمي مالون دي‌آلدئيد، گلوتاتيون ‌پراكسيداز و سوپراكسيد ‌ديسموتاز متعاقب يك جلسه فعاليت ورزشي وامانده‌ساز بود. روش ها: در اين مطالعه‌ نيمه‌تجربي، تعداد 48 نفر از دختران فوتساليست شهر زاهدان با دامنه سني 17 تا 22 سال به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي به چهار گروه ماساژ سوئدي، روسي، تايلندي و كنترل (هر گروه دوازده نفر) تقسيم شدند. برنامه تمريني، يك جلسه تمرين وامانده‌ساز آزمون بروس بود. مقادير سرمي مالون دي‌آلدئيد، گلوتاتيون ‌پراكسيداز و سوپراكسيد‌ ديسموتاز از چهار گروه قبل و بلافاصله بعد از تمرين و پس از اجراي ماساژ سوئدي (مالش طولاني، با فشار و ضربه ‌زدن با دست)، روسي (فشار متوسط تا زياد) و تايلندي (اعمال فشار روي نقاط خاصي از بدن) توسط ماساژور اندازه‌گيري شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر در سطح معنا‌داري 05/P le;0 انجام شد. يافته ها: تحليل داده‌‌ها نشان داد كه در هر سه نوع ماساژ كاهش معنا‌دار ميزان سرمي مالون دي‌آلدئيد (0/8 ±‌‌0/22)، افزايش معنا‌دار گلوتاتيون ‌پراكسيداز (‌0/46 ±‌1/84) و سوپراكسيد‌ ديسموتاز (2/86 ±10/02) را متعاقب يك جلسه تمرين وامانده‌ساز به همراه داشت (0/001=P)، اما در گروه كنترل اختلاف معنا‌داري مشاهده نشد. نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد ماساژ روسي، تايلندي و سوئدي مي‌تواند در دوره بازيافت پس از فعاليت ‌ورزشي وامانده‌ساز بر ظرفيت شاخص‌ اكسايشي مالون دي‌آلدئيد و آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني گلوتاتيون ‌پراكسيداز و سوپراكسيد ‌ديسموتاز تأثير بگذارد.