طراحي و تبيين مدل پايش ضد شكنندگي اقتصادي براي نيل به اقتصاد مقاومتي

اقتصاد مقاومتي به عنوان الگوي اقتصاد مطلوب كشور، نيازمند دستيابي به ضدشكنندگي است. ضد‌شكنندگي اقتصادي به مواردي اطلاق مي‌شود كه يك اقتصاد آسيب‌پذير يا شكننده بايد به اجرا بگذارد تا آسيب‌پذيري آن كاهش يابد؛ درواقع منابع و ظرفيت‌ها طوري تنظيم و جايابي شوند كه احتمال ضربه به آنها به حداقل برسد و بتوان عوايد مثبتي نيز به‌دست آورد. به رغم مشكلات متعدد اقتصاد كشورمان، تاكنون مجموعۀ شاخص مدوني براي رصد و پايش ميزان ضدشكنندگي اقتصاد ايران طراحي نشده است. بدين‌منظور پژوهش حاضر به استخراج و تبيين ابعاد و شاخص‌هاي ضد شكنندگي اقتصادي براي نيل به اقتصاد مقاومتي با استفاده از روش دلفي ‌فازي و تحليل مضمون پرداخته است. در اين راستا، نخست ادبيات مرتبط با ضدشكنندگي اقتصادي مورد تحليل مضمون و داده كاوي قرار گرفت و سپس ابعاد كليدي اوليۀ ضدشكنندگي و مؤلفه‌هاي هر يك از اين ابعاد استخراج شد. در ادامه از طريق خبره‌سنجي 21 نفر از خبرگان اين حوزه و بكارگيري تكنيك دلفي فازي، اين چارچوب نهايي شد. بدين ترتيب مدل پايش ضدشكنندگي اقتصادي مشتمل بر 3 بُعد شامل اقتصادي، اجتماعي و سياسي همراه با 35 شاخص‌ ارائه شد. در پايان نيز هر كدام از ابعاد و مؤلفه‌هاي ضدشكنندگي تعريف و بررسي شدند. اين شاخص‌هاي ضدشكنندگي مي‌توانند براي تعريف خط‌مشي‌ها در جهت شناخت عملكرد هر بخش، كمك‌كننده باشند.