خوشه‌بندي و تحليل تميز سازمان‌هاي دولتي از منظر مديريت سبز

در يك دهۀ گذشته، مهم‌ترين فلسفۀ مورد توافق در سازمان ها، محيط گرايي بوده است كه مي تواند آن ها را در دستيابي به يك مزيت رقابتي پايدار از طريق بهبود نام و موقعيت شان ياري رساند. يك ابزار بسيار مهم براي دستيابي سازمان ها به اين مهم، رعايت الزامات مديريت سبز است. هدف اصلي تحقيق حاضر، خوشه‌بندي و تحليل تميز سازمان هاي دولتي از منظر عملكرد به مؤلفه هاي مديريت سبز است. اين پژوهش، از نظر هدف، كاربردي و از بُعد روش و ماهيت، توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعۀ آماري اين مطالعه شامل سازمان هاي دولتي شهر بوشهر است كه با روش نمونه گيري كوكران، تعداد ۷۴ واحد از آن ها به عنوان اعضاي نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامۀ محقق ساخته است كه روايي آن با روش تحليل محتواي صوري و پايايي آن نيز با روش آلفاي كرونباخ بررسي و تأييد شد. در اين پژوهش، نخست با مطالعۀ مباني نظري، پيشينۀ تجربي و مداقه اسناد بالادستي، تعداد نُه مؤلفۀ تأثيرگذار در مديريت سبز شناسايي و سپس، با بكارگيري الگوريتم هاي ژنتيك، كاي ميانگين و تحليل تشخيصي تجزيه ‌و تحليل داده ها انجام گرفت. نتايج نشان داد سازمان هاي دولتي مورد مطالعه از منظر مديريت سبز داراي دو گونۀ «كنش گر» و «واكنش گر» هستند. همچنين، تابع پيش بين عملكرد ارائه شده براي آن ها از قدرت تميز بسيار بالايي برخوردار است. پژوهش حاضر، از جهت خوشه بندي سازمان هاي دولتي از منظر اقدامات مديريت سبز داراي نوآوري است.