ارتباط استرس آسيب ثانويه با انگيزش تحصيلي در فرزندان جانبازان استان مازندران

مقدمه: از مهمترين مشكلات براي افراد درگير با جنگ، ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه است كه با پيامدهاي غيرقابل پيش بيني يا مخرب و بلند مدت براي فرد آسيب ديده، خانواده وي و اجتماعي كه در آن زندگي مي كند همراه است. از آنجايي كه اختلال استرس پس از سانحه به عنوان يك موضوع پر استرس در خانواده جانبازان شناخته شده است؛ بنابراين مي تواند بر روي انگيزه تحصيلي فرزندان تأثير بگذارد. هدف: پژوهش حاضر به بررسي ارتباط استرس آسيب ثانويه با انگيزش تحصيلي در فرزندان جانبازان انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي همبستگي و بر روي 150 نفر از فرزندان جانبازان استرس آسيب ثانويه استان مازندران در سال 1397 با روش تصادفي ساده انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردي، استرس آسيب ثانويه (STSS) و مقياس انگيزش تحصيلي جمع آوري شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون هاي آماري توصيفي (جدول، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تي زوج، تي مستقل و انكوا) در سطح معني داري 0/01 P تجزيه تحليل شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار استرس آسيب ثانويه 13/9 ± 43/97 و انگيزش تحصيلي در فرزندان جانبازان 20/84 ±85/28 نشان داده بود، همچنين بين اختلال استرس پس نيابتي با انگيزه پيشرفت تحصيلي ارتباط معني داري وجود نداشت (0/15=P). بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده، استرس آسيب ثانويه با انگيزش تحصيلي فرزندان جانبازان ارتباط معني داري نداشته است. لذا، آموزش شيوه هاي افزايش انگيزه پيشرفت تحصيلي در جهت مقابله با استرس آسيب ثانويه توصيه مي گردد.