بررسي تجربي اثر تغيير مكان بالك هاي انتهايي بر كاهش ميزان غيريكنواختي و نوسانات جريان دنباله زيرسطحي

در پژوهش حاضر ميدان دنباله جريان عبوري از روي يك مدل زيردريايي در تونل باد به صورت تجربي بررسي شده است. آزمايش ها به منظور بررسي اثر محل قرارگيري بالك هاي انتهايي بر روي جريان دنباله ورودي به پروانه مدل زيرسطحي انجام شده است. به منظور بررسي اثر محل قرارگيري بالك هاي انتهايي به عنوان مهم ترين نوآوري پژوهش حاضر، بالكهاي مذكور در سه موقعيت طولي X/L=0.89, 0.92, 0.95 بر روي پاشنه مدل زيرسطحي نصب شده و جريان دنباله در موقعيت X/L=0.978 و عدد رينولدز 5^10×6 توسط پراب پنج حفره و جريان سنج سيم داغ اندازه گيري شده است. در پايان اين بررسي ها موقعيت طولي X/L=0.95 به عنوان مكان بهينه براي قرارگيري بالك هاي انتهايي به منظور بهبود جريان دنباله ورودي به پروانه از نظر كاهش مساحت كلي و نيز كمترين ميزان اغتشاشات و غيريكنواختي انتخاب شده است. نتايج به دست آمده در طول اين پژوهش نشان دادند كه ورود جريان دنباله پايه نگهدارنده به قسمت پاشنه موجب رشد مساحت ناحيه دنباله شده و باعث افزايش متوسط سرعت و كاهش ميزان غيريكنواختي جريان دنباله مي شود.