عنوان مقاله :
استفاده از ميكروارگانيسم‌ها براي كاهش بيابانزايي
پديد آورندگان :
تيموري، مريم مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران
كليدواژه :
ميكروارگانيسم , كاهش بيابانزايي , مناطق بياباني
چكيده فارسي :
در دهه هاي گذشته از روش هاي مختلفي براي مبارزه با بيابان زايي استفاده شده است كه ميتوان به گياهان بادشكن و جنگل‌كاري در نواحي خشك به منظور كاهش فرسايش خاك و تثبيت تپه هاي شني اشاره كرد. اگر چه كاشتن گياهان ميتواند باعث تثبيت شن هاي روان و مانع گسترش بيابانزايي شود اما باد قادر است ذرات خاك حدفاصل پوشش گياهي را جابه‌جا كند.
پوسته هاي زيستي يكي از روش هايي است كه در مناطق بياباني براي تثبيت خاك و شنهاي روان و ممانعت از گسترش پديده بيابانزايي استفاده شده است. پوسته هاي زيستي، كه به اسامي ديگري مانند پوستههاي ميكروبيوتيك، ميكروفيتيك و يا كريپتوگاميگ نيز خوانده ميشوند، چند ميلي‌متر بالايي سطح خاك را ميپوشانند. پوسته هاي زيستي خاك در نواحي خشك و نيمه‌خشك وجود داشته و حدفاصل بين پوشش گياهي تنك اين نواحي را پر ميكنند. پوستههاي زيستي از موجودات مختلف مانند سيانوباكترها، قارچ ها، جلبك ها، گلسنگ ها، خزه‌ها و سرخس ها تشكيل شده اند.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
طبيعت ايران
