مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - نگاهي به سيماي پس از باران كانون‌هاي گرد و غبار در استان خوزستان

چكيده فارسي :

كانون‌هاي گرد و غبار استان خوزستان به علت قرار داشتن در مناطق دشت رسوبي و رسوبات ريزدانه و تاحدودي يكنواخت يا شن‌زارها و نداشتن جهت‌هاي مختلف جغرافيايي از غناي گونه‌اي چنداني در مقايسه با مناطق شمالي و شرقي (بخش‌هاي كوهپايه‌اي و كوهستاني) استان برخوردار نيستند (اژدري و همكاران، 1394؛ ديناروند و همكاران، 1397). مشاهدات ميداني و مطالعات خاك‌شناسي منطقه طي سالهاي 1396 تا 1397 نشان ميدهد، تغييرات خصوصيات شيميايي خاك از يكسو، منابع آب قابل دسترس، بارندگي‌ها و دخالت‌هاي شديد انساني سبب شده تا پوشش گياهي گوناگوني در نقاط مختلف اين دشت حضور يابند كه سبب تنوع سيماي فصلي و پوشش گياهي گرديده‌است (گزارش مطالعات جامع كانون‌هاي گرد و غبار، 1397؛ ديناروند و همكاران، 1397). مطالعه مشابهي در بيابان‌هاي جنوب مصر نيز انجام شد و عوامل موثر بر پوشش گياهي، بافت خاك، ميزان رطوبت، درصد شوري و قليائيت خاك، مقدار مواد آلي و سطح آب در دسترس معرفي شدند(Salama et al, 2016). مساحتي معادل 349254 هكتار از دشت خوزستان منشاء كانون‌هاي توليد گرد و غبار است. اين مناطق در قالب 7 محدوده مشخص ميشوند كه عبارتند از: جنوب غرب هويزه، شمال و شرق خرمشهر، شرق و شمال شرق اهواز، جنوب و جنوب شرق اهواز، محدوده بندر امام به اميديه، محدوده ماهشهر به هنديجان، شرق هنديجان (گزارش مطالعات جامع كانون‌هاي گرد و غبار، 1397). بارش‌هاي گسترده در فصل پاييز، زمستان و بهار 98-1397 سبب تحول و تغيير گسترده‌اي در سيماي طبيعت استان خوزستان و كانون‌هاي بياباني گرد و غبار شد...