بررسي سازگاري جتروفا در ايران با هدف توليد سوخت زيستي

جتروفا با نام علمي Jatropha curcas L.) ( گونه­اي درختچه‌اي و مقاوم به خشكي با ارتفاع 5 تا 6 متر است. اين گياه متعلق به جنس Jatropha است كه بيش از 170 گونه دارد. دانه آن با 30-35 درصد روغن، به مصرف برخي از موتورهاي ديزلي مي‌رسد، براي پخت غذا و روشنايي استفاده مي‌شود و در صنايع صابون‌سازي، توليد علف‌كش و داروسازي كاربرد دارد. جتروفا بومي نواحي گرمسيري و نيمه­گرمسيري است، براي رويش به حداقل 250 تا 300 ميلي‌متر بارندگي نياز دارد و نياز آبي آن براي مراحل گل‌دهي و ميوه‌دهي 1000 تا 1500 ميلي‌متر است. برگ‌ها در اثر گرماي زياد و باد گرم صدمه مي‌بينند و اين سبب كاهش محصول مي‌شود. جتروفا نسبت به يخ‌بندان مقاوم نيست و تحمل سايه را ندارد. در تراكم متوسط بهترين عملكرد را دارد. مناسب‌ترين خاك براي جتروفا شني-لومي با بافت متوسط با هواديدگي خوب است و خاك­هاي سنگين و هيدرومورف را نمي­پسندد. علف‌هاي هرز باعث خشكيدگي نهال‌ها و ضعف مي‌شوند كه بايد هر ساله دو بار وجين شوند. نتايج بررسي‌ها در ايران نشان داد تكثير گياه از طريق بذر، قلمه و كشت بافت امكان‌پذير است و در ناحيه صحاري– سندي سازگاري دارد و در ديگر نواحي با محدوديت­هاي سرما مواجه است. نياز آبي آن متوسط بوده و كمبود بارندگي بايد از طريق آبياري تأمين شود. نسبت به شوري نيمه­مقاوم و افزايش شوري (بيش از 50 ميلي‌مولار) باعث كاهش عملكرد آن است. آفت و بيماري خسارت‌زايي بر روي آن مشاهده نشده است.

no abstract