مفهوم قانون اساسي در انديشه كارل اشميت

كارل اشميت به‌عنوان يكي از مهم‌ترين متفكران حقوقي قرن بيستم داراي انديشه پيچيده و دشواري است. وي در حوزه حقوق عمومي هم درباره مباني اين رشته و هم در خصوص مفاهيم آن سخنان متفاوتي گفته است. قانون اساسي به‌منزله يكي از كليدي‌ترين مفاهيم حقوق عمومي از مفاهيمي است كه اشميت در خصوص آن سخناني مهم گفته است. او فهم رايج و مدرن از قانون اساسي به‌عنوان سند برتر و مكتوب را نمي‌پذيرفت و با تفكيك ميان اساس و قانون اساسي تمركز نظريه خود را بر روي مفهوم اساس گذاشت و از چهار نوع اساس مطلق، اساس نسبي، اساس پوزيتيو و اساس ايده‌آل سخن گفت. بيشترين مخالفت او با اساس نسبي يعني همان برداشت رايج از قانون اساسي بود و آن را نوعي انحراف از مفهوم واقعي اساس مي‌دانست. اساس در انديشه او نسبت دقيقي با مفهوم قدرت مؤسس و مردم دارد و نقشي مهم در اتحاد مردم بازي مي‌كند. در اين مقاله كوشش شده است ديدگاه‌هاي اشميت در اين زمينه بررسي شود.