شناسايي و سطح بندي عوامل موثر بر خستگي عاطفي كاركنان با روش مدلسازي ساختاري تفسيري

هدف از انجام اين مطالعه شناسايي و سطح بندي عوامل موثر بر خستگي عاطفي كاركنان با استفاده از روش مدلسازي ساختاري تفسيري است. اين مطالعه بر اساس هدف، كاربردي و بر پايه نحوه جمع آوري داده ها در زمره مطالعات توصيفي- تحليلي قرار دارد. عوامل موثر بر خستگي عاطفي كاركنان از طريق بررسي پيشينه مطالعات انجام گرفته در حوزه خستگي عاطفي به همراه نظرات تاييدي خبرگان در حوزه هاي منابع انساني، روانشناسي و رفتار سازماني، شناسايي و از ديدگاه هاي خبرگان به منظور سطح بندي عوامل بهره برده شد. بدين منظور، پرسشنامه مورداستفاده در ميان 6 نفر از اساتيد دانشگاه هاي علوم پزشكي و 7 نفر از مديران ارشد بيمارستاني در شهر خرم آباد توزيع و داده ها جمع آوري گرديد. روايي اين پرسشنامه با استفاده از روش كيو سورت و پايايي آن با استفاده از روش آزمون- پس آزمون تاييد شد. نتيجه حاصل از تحليل داده ها با استفاده از روش مدلسازي ساختاري تفسيري، عوامل چهارده گانه حجم كاري بالا، افكار متعارض، شكست در اهداف، شخصيت مضطرب، بي انگيزگي، نااميدي، بدبيني، نارضايتي، ناكارآمدي حرفه اي، مشكلات خانوادگي، محيط كار ايستا، احساس بيهودگي، عدم تمركز و سرخوردگي در محيط كار را در سه سطح عوامل اثرگذار، عوامل پيوندي و عوامل اثرپذير طبقه بندي گردانيد و در نهايت بر اساس تحليل ميك مك، اين عوامل چهارده گانه بر پايه قدرت نفوذ و وابستگي دسته بندي شدند.