شناسايي و تحليل فصول چهار‌گانه در شاهنامه‌نگاري بر اساس نظريۀ ميتوس نورتروپ فراي

نقد اسطوره‌اي رويكردي، ميان رشته‌اي بر پايه انسان‌شناختي، روان‌شناسي، تاريخ اديان و تاريخ تمدن است كه به تأويل اثر و بن‌مايه‌هاي موجود در آن مي‌پردازد. اين مقاله با روش تحليلي ـ تطبيقي و رويكرد نقد اسطوره‌اي، به تفسير و تحليل نگاره‌هاي «شاهنامه شاملو» بر اساس الگوهاي ساختارگرايانه نورتروپ فراي، پرداخته است. كمبود پژوهش‌هاي اسطوره‌اي در آثار هنري، ضرورت اين تحقيق را نمايان مي‌كند. بيشتر اين تحقيقات در زمينه ادبيات و متون ادبي شاهنامه بوده و تا كنون پژوهشي با استفاده از نظريات فراي بر روي آثار هنري صورت نگرفته است. هدف اين پژوهش، شناسايي نمادها و كهن‌الگوهاي موجود در نگاره‌هاي شاهنامه شاملو و قرار دادن آن در نظريۀ ميتوس فراي، بر اساس روش نقد اسطوره‌اي است و از اين ميان، هشت نگاره مرتبط با جنگ بزرگ كيخسرو تحليل شده است. نتايج بدست آمده نشان از آن دارد كه در روايت جنگ بزرگ كيخسرو، بيشترين نزديكي را در چرخه فصول با ميتوس رمانس و كمدي و كمترين ارتباط را با گونه تراژدي و هزل دارد.