واكاوي اسطوره‌شناختي رمان «من و عجيب و غريب» (با تكيه بر نمادهاي مادينه و فرايند بلوغ نوجوان)

رمان «من و عجيب و غريب» اثري است در ژانر فانتزي كه براي ردۀ سني نوجوان نوشته شده است. عناصر و شخصيت‌هاي موجود در اين رمان از الگوهايي اسطوره‌اي تأثير پذيرفته‌اند. در واقع گونۀ فانتزي در اين اثر از نوع فانتزي اسطوره‌اي است و بنياني ژرف در پي اجزاي آن نهفته است. پژوهش حاضر به شيوۀ تحليلي ـ تطبيقي و نقد اسطوره‌اي در نظر دارد به تحليل و كاوش نهان‌گرايانۀ رازها و مفاهيم اسطوره‌اي موجود در داستان بپردازد. شخصيت نوجوان داستان در مرحلۀ بلوغ قرار دارد و وظيفه‌اي به او محوّل شده است كه براي انجام آن، وارد سرزميني ناشناخته مي‌شود. نتايج نشان دهنده آن است كه مناسك و رفتارهاي بنياديني كه لازمۀ عبور از مرحلۀ كودكي به جواني است، در اين داستان نمادينه شده است. عبور از اين مقطع و انجام مأموريتي حياتي كه همانا كشف دانۀ زندگي و بازگرداندن حيات به سرزمين باستان است، خويشكاري او در سير اين بلوغ به شمار مي‌رود. شخصيت‌هاي زن، درختي ساكن در سرزمين باستان، متأثر از كهن‌الگوي قداست درختان هستند. شخصيت پري رودخانه كه نگهبان آب است، از ايزدبانوبان مقدّس ادوار كهن بهره جسته است. عناصري چون صدف، اشك جزو نمادهاي باروري و مادينه به شمار مي‌روند. همچنين هيولاي گرسنگي به‌ عنوان عنصر شرّ خاستگاهي اسطوره‌اي دارد.