بررسي روابط متغيرهاي باور جهت انگيزشي و خلاقيت شناختي شخصيتي به منظور تدوين و برازش مدل پيش بيني پيشرفت تحصيلي

هدف:هدف از پژوهش، بررسي روابط باور/جهت انگيزشي و خلاقيت‌شناختي/ شخصيتي به‌منظور تدوين و برازش مدل پيش بيني پيشرفت تحصيلي بود.  روش: روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر گردآوري داده ها پيمايشي بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر و پسر(رياضي، تجربي، انساني) مقطع يازدهم دبيرستان هاي شهر تهران در سال تحصيلي 97-98 بود (40859 =N). براي تعيين حجم  نمونه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان به روش تصادفي خوشه اي، تعداد 400 دانش‌آموز از جامعه انتخاب شد. ابزار اندازه گيري، شامل پرسشنامه هاي باورهاي انگيزشي پينتريچ و دي گروت (1990)، جهت گيري انگيزشي والرند (1992)، خلاقيت تورنس فرم ب (1974،1993)، خلاقيت عابدي (1372) و معدل دانش آموزان به عنوان شاخص پيشرفت تحصيلي در نظرگرفته شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش رگرسيون چندمتغيري و مدل يابي معادلات ساختاري و با استفاده از نرم افزارSPSS  و Amos انجام شد.       يافته ها: در مدل تدوين شده تمامي ضرايب باور/جهت انگيزشي و خلاقيت‌شناختي/شخصيتي بر پيشرفت تحصيلي در سطح 0.01 معنادار بود و در مجموع اين مدل توانست20% از تغييرات پيشرفت تحصيلي را پيش  بيني كند.نتايج حاصل ازمدل سازي معادلات ساختاري SEM از روش تحليل مسير نشان داد كه مدل از برازش مطلوبي برخوردار است.      نتيجه گيري: با اجراي دوره هاي آموزشي كوتاه مدت متغيرها، مي توان به ارتقاء پيشرفت تحصيلي دست يافت.