مسجد و پيشگيري از طلاق و كاهش آسيب‌هاي اجتماعي ناشي از آن

مسجد، علاوه بر كاركرد اصلي خود كه طبق نصوص ديني، عبادت‌‌گاه مسلمانان بوده، كاركردهاي ديگري ازجمله: ايجاد زمينه‌‌هاي همبستگي و مددكاري اجتماعي، تأثير بر خُرده‌نظام فرهنگي جامعه، توليد و استمراربخشيدن فرهنگ منتزع از متون و منابع ديني مي‌‌تواند داشته باشد. يكي از كاركردهاي مهم مسجد مي‌‌تواند تنظيم، اصلاح و بهبود روابط اجتماعي و نيز روابط بين همسران ‌‌باشد؛ روابطي كه گاه به سبب بروز ناسازگاري‌‌ها به اختلافات عميق تبديل شده و به گسست خانواده منجر مي‌‌شوند و انواعي از آسيب‌‌ها در سطوح متفاوت خرد و كلان را در پي دارد. مقاله حاضر درصدد پاسخ‌گويي به اين پرسش است كه «مسجد چگونه مي‌‌تواند در كنترل آسيب‌‌هاي اجتماعي ناشي از طلاق مؤثر باشد؟» اين مقاله با روش كيفي و تحليل آيات، روايات و نيز سيره معصومين^ به تبيين مسئله پرداخته است. نتايج نشان مي‌دهد، مسجد با استفاده از ظرفيت‌‌ها و توسعه كاركردهاي خود؛ به‌ويژه در امور مربوط به خانواده، مي‌‌تواند زمينه‌‌ ايجاد آگاهي‌‌هاي اوليه را براي پيشگيري از بروز منازعات و برنامه‌‌ريزي در برخي مداخلات پيش از ازدواج فراهم كرده، مهارت‌‌هاي حل مسئله را به زوجين آموزش داده و در صورت بروز ناسازگاري‌‌ها، با ارائه مشاوره‌‌هاي تخصصي، تحمل آن‌‌ها را بالا برده و باعث حل اختلافات‌شان گردد. و در نهايت، در صورت بروز طلاق، با زمينه‌‌سازي و انجام برخي حمايت‌‌ها و اقدامات عملي از زوجين و فرزندان و همچنين با بسترسازي براي ازدواج مجدد، آسيب‌‌هاي اجتماعي اين پديده را كاهش دهد.