پيش بيني پيشرفت و مسئوليت پذيري براساس ادراك شايستگي، تاب آوري و نوجويي دربين دانشجويان

زمينه: در خصوص ارتباط ميان پيشرفت و مسئوليت پذير با ادراك شايستگي، تاب آوري و نوجويي پژوهش هاي اندكي وجود داشته و ماهيت اين روابط دقيقاً مشخص نيست. به عبارتي ديگر، هنوز مشخص نيست كه آيا پيشرفت و مسئوليت پذيري متأثر از ويژگي هاي شخصيتي نوجويي، ادراك شايستگي و تاب آوري مي باشد. هدف: تحقيق حاضر بررسي نياز به پيشرفت و مسئوليت پذيري براساس ادراك شايستگي، تاب آوري و نوجويي در دانشجويان صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر كاربردي و از نظر روش از نوع پژوهش هاي همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل 987 نفر دانشجويان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامي واحد گچساران و نمونه پژوهش شامل 350 نفر بود كه به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. و داده هاي بدست آمده با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. ابزار گردآوري تحقيق شامل پرسش نامه انگيزه پيشرفت هرمنس (1977)، پرسشنامه سنجش مسئوليت پذيري كاليفرنيا (1987)، مقياس ادراك شايستگي هارتر (1985)، مقياس تاب آوري كانر ديويدسون (2003) و پرسشنامه سرشت و منش كلونينگر (1994) بود. يافته‌ها: نتايج حاصل از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير نشان داد كه؛ ادراك شايستگي و تاب آوري و نوجويي با متغير نياز به پيشرفت رابطه مستقيم و معني داري دارند. هم چنين، ادراك شايستگي، نوجويي و تاب آوري با متغير مسؤوليت پذيري رابطه مستقيم و معني داري دارند. ادراك شايستگي و نوجويي، مي‌تواند ميزان نياز به پيشرفت تحصيلي را به‌طور معني‌داري در سطح (0/001 p) پيش‌بيني كند. تاب آوري نمي‌تواند ميزان نياز به پيشرفت تحصيلي را به ‌طور معني‌داري پيش‌بيني كند. ادراك شايستگي و تاب آوري نمي‌تواند ميزان مسئوليت‌پذيري را پيش بيني كند و نوجويي مي‌تواند ميزان مسئوليت‌پذيري را به‌طور معني‌داري در سطح (0/001 p) پيش‌بيني كند. نتيجه گيري: مي توان گفت ادراك شايستگي و نوجويي به عنوان جزئي از ويژگي هاي شخصيت قدرت پيش بيني كنندگي عادت ها، رفتارها و يا عملكرد افراد را در شرايط متفاوت دارند.