مقايسه ابعاد همدلي دركودكان مبتلا به كمبود توجه / فزون كنشي و كودكان مبتلا به كندگامي شناختي

زمينه: مطالعات زيادي به نقص همدلي در كودكان مبتلا به اختلال كمبود توجه / فزون كنشي اشاره كرده اند، اما مسأله اصلي اين است كه آيا بين ابعاد همدلي كودكان مبتلا به اختلال كندگامي شناختي (كه از نظر مشكلات توجه با اختلال كمبود توجه / فزون كنشي شباهت هايي دارد به همين دليل افراد مبتلا به اشتباه برچسب كمبود توجه / فزون كنشي مي خورند) با كودكان مبتلا به اختلال كمبود توجه / فزون كنشي تفاوت وجود دارد؟ هدف: مقايسه ابعاد همدلي دركودكان مبتلا به كمبود توجه / فزون كنشي و كودكان مبتلا به كندگامي شناختي بود. روش: پژوهش توصيفي از نوع علي - مقايسه اي بود. جامعه آماري شامل كودكان پسر دوره ابتدايي (7 تا 12 ساله) شهر تبريز در سال تحصيلي 9899 بود، كه تعداد 100 پسر (50 نفر مبتلا به كمبود توجه / فزون كنشي و 50 نفر مبتلا به كندگامي شناختي) به شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و با استفاده از مقياس درجه‌بندي SNAPIV (سوانسون، نولان و پلهام، 1980) و مقياس SCT (پني، واچبوچ، كلين، كوركوم و اسكيس، 2009) به عنوان نمونه انتخاب شدند. به‌ منظور سنجش همدلي از مقياس همدلي شناختي و عاطفي كودكان (دادس و همكاران، 2008) استفاده گرديد. نتايج با روش تحليل واريانس چند متغيره در نرم افزار SPSS20 تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد، بين كودكان مبتلا به كمبود توجه / فزون كنشي و كندگامي شناختي از نظر همدلي تفاوت معناداري وجود دارد (15/10 F= ، 0/05 (p. نتيجه گيري: مي توان نتيجه گرفت كه كودكان مبتلا به كندگامي شناختي در همدلي شناختي و عاطفي نسبت به كودكان مبتلا به كمبود توجه / فزون كنشي عملكرد ضعيف‌تري دارند.