مقايسه اثربخشي درمان شناختي - رفتاري و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر علائم افسردگي و رفتار فزون كنشي جنسي در بيماران مبتلا به اعتياد جنسي

زمينه: مطالعات متعددي به تأثير درمان شناختي رفتاري و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افسردگي پرداخته اند. اما پيرامون مقايسه اثربخشي درمان شناختي رفتاري و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افسردگي و رفتار فزون كنشي جنسي بيماران مبتلا به اعتياد جنسي شكاف تحقيقاتي وجود دارد. هدف: هدف پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشي درمان شناختي رفتاري و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افسردگي و رفتار فزون كنشي جنسي بيماران مبتلا به اعتياد جنسي بود. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون-پيگيري با گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش، مردان بالاي 18 سال مبتلا به اعتياد جنسي ساكن شهر تهران در سال 1398 بودند. تعداد 30 بيمار به روش گلوله برفي به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه (10 نفر) جايگزين شدند. ابزارهاي پژوهش حاضر عبارتند از: جلسات درمان شناختي رفتاري (مكانتي، 2014)، جلسات درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (كراسبي، 2011)، پرسشنامه افسردگي بك (بك و همكاران، 1961) و پرسشنامه فزون كنشي جنسي (ريد و همكاران، 2011). تحليل داده ها با روش هاي تحليل واريانس آميخته همراه با اندازه گيري مكرر، تحليل واريانس چند متغيري، آزمون بونفروني و آزمون توكي انجام شد. يافته ها: درمان شناختي رفتاري و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در كاهش افسردگي و فزون كنشي جنسي اين بيماران تأثير داشتند (0/05 P). بين دو روش درماني تفاوت معناداري وجود نداشت. نتيجه گيري: بيماراني كه در جلسات درمان شناختي رفتاري و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد شركت كردند علايم افسردگي و فزون كنشي جنسي كمتري داشتند.