تأثير تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌اي بر بهبود كنترل شناختي در افراد داراي باورهاي فراطبيعي

زمينه: كنترل شناختي كه به معناي توانايي كنترل رفتارها يا پاسخ هاي نامناسب است و يكي از مؤلفه‌هاي اصلي كاركرد اجرايي است، در افراد داراي باورهاي فرا طبيعي دچار نقص است، بنابراين اين پژوهش به دنبال پاسخ به اين سؤال است كه آيا تحريك آنودال tDCS ناحيه rDLPFC بر عملكرد كنترل شناختي افراد داراي باورهاي فراطبيعي مؤثر است يا خير؟ هدف: هدف از مطالعه حاضر تعيين تأثير تحريك الكتريكي مستقيم از روي جمجمه (tDCS) بر بهبود توانايي كنترل شناختي و بازداري در افراد داراي باورهاي فرا طبيعي بود. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح شبه آزمايشي پس‌آزمون با گروه گواه بود كه جامعه آماري اين پژوهش دانشجويان دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران در سال 1398 بودند كه ازاين‌بين 38 نفر از طريق نمونه‌گيري در دسترس و با استفاده از مقياس تجديدنظرشده باورهاي فراطبيعي توبيسيك (2004) كه ميزان باورهاي فراطبيعي در افراد را مي سنجد، غربالگري شدند و آنهايي كه نمرات بالاتر از ميانگين داشتند به‌طور تصادفي در گروه‌ها (آزمايش و شم) گمارش شدند. گروه آزمايش (19 نفر) تحريك آند بر روي ناحيه F4 و همچنين تحريك كاتد در ناحيه FP1 (يك جلسه 10 دقيقه‌اي تحريك الكتريكي مستقيم فرا جمجمه‌اي 2 ميلي‌آمپر) دريافت كردند و گروه شم (19 نفر) تحريك ساختگي دريافت كردند. آزمودني ها در موقعيت تحريك آند و شرايط شبه تحريك از طريق آزمون برو / نرو كه براي سنجش كنترل شناختي و بازداري است، مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين ميانگين نمرات مربوط به خطاي ارتكاب (6/621 =1،36f، 0/01 p=) و سرعت واكنش (5/468 =1،36f، 0/02 p=) در گروه‌هاي rDLPFC و شم تفاوت معناداري وجود دارد. به‌طوري‌كه براي آزمودني‌هاي گروه rDLPFC خطاي ارتكاب و سرعت واكنش نسبت به گروه شم، به‌طور معناداري كمتر مي‌باشد. نتيجه‌گيري: تحريك الكتريكي مستقيم از روي جمجمه بر روي rDLPFC افراد داراي باورهاي فراطبيعي، مي تواند در عملكرد مربوط به كنترل شناختي مؤثر باشد.