اثربخشي عمل جراحي زيبايي بيني بر رواندرستي روانشناختي، كيفيت زندگي و تصوير بدنيِ متقاضيان جراحي زيبايي

زمينه: جراحي زيبايي بيني از جمله متداول‌ترين و پرطرفدارترين اعمال جراحي در جهان به ويژه ايران است. مؤلفه‌هاي روانشناختي در تقاضاي عمل جراحي زيبايي و همچنين در پيش آگهي و رضايت پس از عمل نقش مؤثري دارد. روان‌شناسي جراحي زيبايي آن‌طور كه بايد مورد توجه و مطالعه واقع نشده و عمدۀ مطالعات نيز به بررسي گزارش‌هاي باليني يا متغيرهاي محدودي مانند رضايت فردي از عمل جراحي مربوط هستند كه نياز به پژوهش در اين زمينه را برجسته مي‌سازد. هدف: اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي عمل جراحي زيبايي بيني بر دو مؤلفۀ مهم روانشناختي شامل رواندرستي روانشناختي وكيفيت زندگي انجام گرفته است. روش: پژوهش كاربردي و از نوع شبه‌آزمايشي است. ابزار اندازه‌گيري، پرسشنامه‌هاي رواندرستي روانشناختي (ريف، 1989) و كيفيت زندگي (نجات، 1387) بود. جامعۀ آماري پژوهش شامل تمامي متقاضيان عمل جراحي زيبايي بيني سال 96 كلينيك‌هاي خصوصي زيبايي شهر تهران بود كه از ميان آنها 20 نفر به شيوۀ نمونه‌گيري در دسترس و 20 نفر نيز از افراد غيرمتقاضي به عنوان گروه گواه انتخاب شد. يافته‌ها: نتايج تحليل كواريانس چندمتغيره و آزمون t نشان داد كه عمل جراحي بيني بر رواندرستي روانشناختي و مؤلفه‌هاي آن شامل پذيرش خود، روابط مثبت با ديگران، خودمختاري، تسلط بر محيط، زندگي هدفمند و رشد فردي تأثيري ندارد. همچنين كيفيت زندگي و مؤلفه‌هاي آن شامل جسماني، روانشناختي، روابط اجتماعي و محيطي در گروه آزمايش پس از جراحي زيبايي بيني به طور معناداري تغيير نكرد. نتيجه‌گيري: ممكن است عمل جراحي در واقعيت با انتظارهاي متقاضيان مطابقت نداشته باشد و در نتيجه تأثيري بر رواندرستي روانشناختي و كيفيت زندگي ندارد. در نتيجه بررسي روانشناختي افراد متقاضي پيش از عمل جراحي زيبايي بيني در ارتباط با مؤلفه‌هاي رواندرستي روانشناختي و كيفيت زندگي مي‌تواند مفيد واقع شود.