تلفيق شبكه عصب مصنوعي و سيستم فازي لجيك: الگوريتمي براي شناسايي، طبقه‌بندي و مقايسه سطوح افسردگي ناشي از طلاق در زنان و مردان سالمند

زمينه: افسردگي ناشي از طلاق در سالمندان يك پاسخ منفي روانشناختي است. شناسايي، طبقه بندي و مقايسه سطوح افسردگي ناشي از طلاق در سالمندان زن با مرد كمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف: هدف از پژوهش حاضر پردازش خودكار اطلاعات به منظور شناسايي، طبقه بندي و مقايسه سطوح افسردگي ناشي از طلاق در زنان با مردان سالمند بود. روش: مطالعه حاضر، كاربردي از نوع توصيفي پيمايشي است. پژوهش در جامعه سالمندان متقاضي طلاق شهرستان گنبدكاووس انجام شد. قبل از طلاق، از جامعه تحقيق داده ها با استفاده از مقياس افسردگي سالمندان جمع آوري گرديد. 15 زوج نرمال و در دسترس و داراي شرايط لازم ورود به طرح، به عنوان نمونه وارد تحقيق شدند. چهارماه بعد از وقوع طلاق، با استفاده از مقياس افسردگي سالمندان داده ها از زوجين نمونه جمع آوري شد و سپس به صورت تصادفي به دو گروه آموزش و آزمايش تقسيم شدند. از نرم افزار MATLABR2016b براي پياده سازي شبكه عصب مصنوعي با رويكرد فازي لجيك استفاده شد. بطور جداگانه براي زنان و مردان سالمند، سيستم ANFIS آموزش و سپس آزمايش شد. عملكرد سيستم با استفاده از منحني ROC تعيين شد. سطح غالب افسردگي بعد از طلاق در زنان با مردان سالمند مقايسه توصيفي گرديد. يافته ها: ارزيابي منحني ROC با TPR بالاتر از 94/66% و FPR بالاتر از 94/31% و AUC بالاتر از 0/84 (0/000= P) نشان از دقت بالاي مدل داشت. به علاوه، بعد از طلاق مردان با شدت بيشتر نسبت به زنان در معرض افسردگي بودند. نتيجه گيري: طي برنامه مراقبت هاي اوليه، ضمن استفاده از سيستم طراحي شده به عنوان يك ابزار غربالگري براي شناسايي زود هنگام اختلالات روانشناختي در سالمندان براي بالا بردن دقت تشخيص متخصص، امكان درمان متناسب و به هنگام براي سالمندان مرد و زن افسرده نيز فراهم خواهد شد.