بازخواني گزارش رويدادهاي پايان كار شاه‌شيخ‌ابواسحاق‌اينجو در سروده‌هاي حافظ

رويكرد تاريخي-سياسي به سروده‌هاي حافظ، افق معنايي جديدي در ساحت تفسير ديوان وي گشوده ‌است. رمزگشايي برخي از ابهامات شعر حافظ و برقراري پيوند عمودي بسياري از بيت‌ها كه به ظاهر پراكنده و بي‌ارتباط مي‌نمايند؛ از دستاوردهاي اين رويكرد است. گرايش حافظ به استفاده از شعر به مثابه‌ وسيله‌ي ابراز عقيده و جهت‌گيري نسبت به رخدادهاي سياسي و نيز حاكمان و رجال صاحب نفوذ، از جمله مواردي است كه او را از اغلب شاعران گذشته، متمايز مي‌سازد. در اين ميان، حوادث پايان سلطنت شاه‌شيخ‌ابواسحاق‌اينجو، به دليل تاثير عميق اين واقعه بر حافظ و تغيير مسير زندگاني او، از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. اين رويدادها كه با تصرف شيراز به دست اميرمبارزالدين‌مظفري، در سوم شوال ۷۵۴، آغاز گرديد؛ پس از يك سلسله‌ي طولاني جنگ و گريز، سرانجام با گرفتاري و اعدام شاه‌ابواسحاق، در ۲۲ جمادي الاول سال ۷۵۷، پايان پذيرفت. هدف اين جستار، بررسي بازتاب اين رخدادها در سروده‌هاي حافظ از نظرگاه نقد تاريخي و به روش تحليل محتوا (رويكرد توصيفي-تحليلي) است. نتايج به دست آمده، بيانگر پيوند شمار قابل ملاحظه‌اي از سروده‌هاي حافظ با رويدادهاي اين مقطع از تاريخ است.