تبيين جامعه شناختي سياست‌هاي هويتي دولت پهلوي اول

اين پژوهش به چرايي اهميت يافتن هويت ملي در دولت پهلوي، برجسته شدن عناصر باستاني هويت ايران و به حاشيه راندن عناصر اسلامي هويت ايراني در دوره پهلوي اول با رويكردي تاريخي پرداخته است. نتايج نشان مي دهد كه ادغام ايران در نظام جهاني و ضرورت دولت سازي به شيوه مدرن و در نتيجه اهميت يافتن هويت ملي در اين شكل از دولت، موجب توجه كانوني به مقوله هويت ملي در اين دوره شد. اما از آن جا كه نيروهاي اجتماعي مهمي قدرت دولت را در اين برهه تاريخي به  چالش مي كشيدند، سياست هاي هويتي دولت به گونه اي سامان يافت تا در برساخت هويت ملي عناصري از هويت سراسري تاريخي ايراني كه نشانگر هويتي نيروهاي اجتماعي ياد شده بود، كنارگذاشته و عناصري انتخاب شود كه به نوعي در تضاد با نشانگان هويتي نيروهاي ياد شده بود. از اين رو، سياست هاي هويتي دولت در اين دوره بيشتر از آن كه منطق ايدئولوژيك داشته و ناشي از ايدئولوژي دولت باشد، در راستاي منافع دولت و به ضرر نيروهاي اجتماعي رقيب، خصوصاً روحانيت و سران ايلات و عشاير، تدوين شده است.