تأثير برگ‌پاشي تركيبات سولفات‌روي و سلنيوم بر كاهش اثرات منفي تنش گرما در دو رقم گندم

به منظور بررسي اثر تاريخ كاشت و محلول پاشي سولفات روي و سلنيوم بر تحمل به دماي بالا بر عملكرد و اجزاء عملكرد دو رقم گندم نان، آزمايشي در سال زراعي 97-1396، به صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه آزمايشي گروه مهندسي توليد و ژنتيك گياهي دانشكده كشاورزي دانشگاه شهيد چمران اهواز اجرا شد. در اين آزمايش سه فاكتور مورد بررسي قرارگرفت. فاكتور اول (كرت‌هاي اصلي): سه تاريخ كاشت شامل (20 آبان، 20 آذر و 20 دي) فاكتور دوم (كرت هاي فرعي): محلول پاشي تركيبات شيميايي مختلف شامل 1) آب شهري (شاهد)، 2) سولفات روي (0.04 درصد) 3) سلنيوم (4 ميلي گرم در ليتر) و فاكتور سوم (كرت هاي فرعي فرعي): ارقام مختلف گندم شامل( چمران و استار). با توجه به نتايج در تاريخ كاشت 20 دي ماه، تعداد دانه در سنبله در تيمار محلول پاشي با سولفات روي 10 درصد، سلنيوم 36 درصد و آب شهري33 درصد نسبت به تيمارهاي مشابه خود در تاريخ كاشت 20 آبان ماه كاهش پيدا كرد. در تاريخ كاشت 20 دي ماه، كاهش عملكرد نسبت به تاريخ كاشت 20 آبان ماه در تيمار آب شهري 49.3 درصد، تيمار سلنيوم 49.9 و تيمار سولفات روي 20.19 درصد بود. با توجه به نتايج به دست آمده در بين تيمارهاي محلول پاشي، سولفات روي از طريق افزايش تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و دوره پر شدن دانه باعث افزايش عملكرد دانه در دو رقم گندم شد.