تاثير كاربرد ميكوريزا و هيوميك اسيد بر صفات فيزيولوژيكي، عملكرد و كارايي مصرف آب پنبه در شرايط تنش كم‌آبي

به منظور بررسي تاثير كاربرد ميكوريزا و هيوميك اسيد بر صفات فيزيولوژيكي، عملكرد و كارآيي مصرف آب پنبه آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند به صورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال 1395 اجرا گرديد. آبياري در سه سطح (تامين 40، 70 و 100 درصد نياز آبي گياه) به عنوان عامل اصلي، ميكوريزا در دو سطح (كاربرد و عدم كاربرد) و اسيد هيوميك در دو سطح (صفر و 10 ليتر در هكتار) به عنوان عامل فرعي مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه استفاده از ميكوريزا در شرايط تامين 100 و 70 درصد نياز آبي گياه به طور معني‌داري شاخص كلروفيل، هدايت روزنه‌اي، تعداد غوزه در متر مربع و عملكردهاي پنبه را افزايش داد، اما بيشترين افزايش اين صفات در شرايط تامين 70 درصد نياز آبي مشاهده گرديد. همچنين بيشترين كارآيي مصرف آب در تيمار تامين 70 درصد نياز آبي و كاربرد ميكوريزا بدست آمد. كاربرد ميكوريزا به طور موثرتري نسبت به كاربرد اسيد هيوميك باعث بهبود صفات فيزيولوژيكي، عملكرد و كارآيي مصرف آب پنبه شد. نتايج نشان داد كه با در نظر گرفتن كارآيي مصرف آب و عملكرد اقتصادي پنبه، تيمار تامين 70 درصد نياز آبي پنبه و كاربرد ميكوريزا براي زراعت اين گياه در بيرجند قابل توصيه مي‌باشد.