تجربه‌ي حضور در تخت فولاد؛ چرخه‌ي هويت در يك مكان شهري

مكان شهري در مفهوم واقعي، جايي است كه شهروندان را به نوعي متحول كند كه هنگام ترك آن مكان، ديگر همان شهروندي نباشند كه به آن وارد شده‌اند. تخت فولاد به‌مثابه گورستاني مشهور و مورد احترام در اصفهان مي‌تواند چنين مكاني باشد. اين پژوهش با هدف شناخت دريافت شهروندان اصفهاني از اين منظر شهري به انجام رسيده است. بدين منظور محتواي اظهار شده در دفاتر ثبت خاطره و دل نوشته واقع در مجموعه تخت فولاد طي سال‌هاي 1390 و 1393 مطالعه و تحليل شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بازديدكنندگان، تخت فولاد را هويت‌مند تلقي و آن را چشمگير، بي‌نظير، ارزشمند و گران‌مايه توصيف نموده‌اند. اين وجوه هويتي در بازديدكنندگان حس و حال‌هايي نظير؛ لذت، حيرت، عزت و بهجت ايجاد كرده است. هويت‌بخشي ويژگي ديگر اين مجموعه است كه در قالب مضامين بازدارندگي، آموزندگي و بالندگي توصيف شده است. هم‌چنين اهميت اين مكان هويتي نزد بازديدكنندگان چنان بوده كه آنها دغدغه‌ي تداوم و تعميم اقدامات مرتبط با حفظ، مرمت و پاسداشت تاريخ و مشاهير در اين مكان و ديگر اماكن تاريخي را داشته‌اند. علاوه بر اينها، بهبود نگهداشت، آراستگي و تحول در تبليغ و معرفي اين مكان نيز مورد تأكيد بازديدكنندگان بوده است.