بررسي تفاوت‌هاي جنسيتي در توصيف و بيان درد

مقالۀ حاضر به بررسي نقش زبان و جنسيت در انتقال و بيان درد مي‌پردازد. به همين منظور، از 31 زن و 31 مرد خواسته شد تا يك پاراگراف دربارۀ بدترين تجربۀ دردي كه داشته‌اند ‌آزادانه بنويسند. متون با استفاده از نرم‌افزار مكس كيودا (نسخۀ 11) كدگذاري و تحليل شدند. تحليل متون با توجه به ابعاد چهارگانۀ درد كه در پرسش‌نامۀ درد مك‌گيل آمده است، نشان مي‌دهد گرچه ميانگين طول متون يكي است، تعداد كدهاي استخراج‌شده از متون زنان بيشتر از متون مردان است. اين نكته بيانگر آن است كه در مجموع زنان توصيفي جزئي‌تر از تجربۀ درد (در مقايسه با مردان) به دست داده‌اند. ‌زنان و مردان هر دو به بيان عواطف همراه درد بيش از ساير جنبه‌هاي ‌درد پرداخته‌اند. اما در بيان بُعد حسي درد كه به كانون و ويژگي‌هاي جسمي درد مربوط مي‌شود، مردان جزئيات بيشتري را بيان كرده‌اند. در مجموع، به‌جز در بُعد حسي بيان درد، در ساير جنبه‌هاي ‌بيان درد پاسخ زنان متنوع‌تر و جزئي‌تر از پاسخ مردان بود. علاوه‌بر اينها، آزمون معناداري (آزمون تي مستقل) براي بررسي تفاوت‌هاي دو گروه نشان داد در دو بُعد حسي و ارزيابي تفاوت زنان و مردان معنادار است؛ اما در ساير ابعاد اين تفاوت معنادار نبوده است. آگاهي به تفاوت‌هاي ذكرشده ميان زنان و مردان در به‌كارگيري زبان براي توصيف و بيان درد، به‌ويژه در بُعد حسي آن، مي‌تواند به متخصصان امرِ درمان براي تشخيص و درمان ‌كمك كند.