تاثير آب مغناطيسي بر خصوصيات رشدي ريحان تحت كم آبياري و آبياري ناقص ريشه

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير آب مغناطيسي بر خصوصيات رشدي گياه ريحان ( Ocimum basilicum L.) تحت شرايط كم آبياري تنظيم شده و آبياري ناقص ريشه (PRD) در شرايط گلخانه­اي به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در دانشگاه فردوسي مشهد انجام شد. تيمارها شامل سه سطح آب مغناطيسي (آب معمولي به عنوان تيمار شاهد، آب مغناطيسي با شدت 0.3 تسلا، آب مغناطيسي با شدت 0.6 تسلا) و سه سطح كم آبياري (آبياري 100 درصد به عنوان تيمار شاهد، كم­آبياري 50 درصد نياز آبي، كم­آبياري ناقص ريشه به ميزان 50 درصد نياز آبي) بود. نتايج نشان مي‌دهد كه استفاده از آب مغناطيسي باعث افزايش عملكرد گياه ريحان مي‌شود، به طوري كه نتايج حاكي از افزايش 5 درصدي وزن تر اندام هوايي، 13 درصدي شاخص سطح برگ، 28 درصدي وزن خشك ريشه و 24 درصدي حجم ريشه در آب مغناطيسي 0.6 تسلا بود. نتايج همچنين نشان مي­دهد كه كم­آبياري باعث كاهش تمامي صفات مورد بررسي شده و بيشترين عملكرد در تيمار آبياري كامل مشاهده شد. نتايج بهره‌وري مصرف آب نيز در آبياري100 درصد بيشترين ميزان را نشان داد اما با وجود كاهش 50 درصد ميزان حجم آب آبياري در تيمار كم‌آبياري ناقص ريشه تنها 10 درصد كاهش بهره‌وري مصرف آب مشاهده شد. نتايج حاصل از مقايسه كم‌آبياري تنظيم شده و كم‌آبياري ناقص ريشه نيز تفاوت معني‌داري را در صفات مورد بررسي نشان نداد