بررسي اثرات اجراي سياست ماليات سبز بر ميزان انتشار آلاينده‌ها با تأكيد بر توسعه انرژي‌هاي تجديدپذير (مطالعه موردي كشورهاي عضو گروه D8)

امروزه گسترش مصرف انرژي و احتراق سوخت‌هاي فسيلي در جهت رشد اقتصادي، باعث افزايش انتشار گاز دي‌اكسيدكربن در جهان شده است. همين امر موجب شده كه بحران‌هاي زيست‌محيطي به يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي دولت‌ها تبديل شود. به همين دليل دولت‌ها مي‌كوشند تا با اتخاد سياست‌هاي مناسب بر مشكلات زيست‌محيطي، ازجمله آلودگي ناشي از انتشار گاز دي‌اكسيدكربن فائق آيند. يكي از متداول‌ترين نوع اين سياست‌ها كه موجب بروز كمترين عدم كارآيي در يك اقتصاد مي‌گردد، اخذ ماليات زيست‌محيطي است. هم‌چنين يكي‌ديگر از راهكارهاي كنترل آلودگي، جايگزيني مصرف انرژي‌هاي فسيلي با انرژي‌هاي تجديدپذير است. هدف اين مطالعه، بررسي اثرات اجراي سياست ماليات سبز بر ميزان انتشار آلاينده ها با تأكيد بر توسعه انرژي هاي تجديدپذير در كشورهاي عضو گروه D8 براي دوره زماني 20172000، است. نتايج تحقيق حاكي از وجود يك ارتباط منفي بين حجم ماليات‌هاي زيست‌محيطي و مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير با انتشار آلاينده ها است؛ به عبارتي با اجراي اين سياست مالياتي در كشورهاي مورد بررسي، مي‌توان به كاهش مصرف انرژي هاي فسيلي و استفاده بهينه از اين انرژي ها و در كنار آن توسعه زيرساخت هاي انرژي هاي تجديدپذير اميدوار بود.