ارزيابي اثر گسترش فناوري اطلاعات و ارتباطات بر شدت مصرف انرژي در ايران (رويكرد استاني)

امروزه محدوديت ذخاير انرژي‌هاي فسيلي در كنار رشد روزافزون جمعيت، توجه به چگونگي مصرف انرژي را به امري ضروري تبديل نموده است. در اين راستا با توجه به گسترش فناوري اطلاعات و ارتباطات در جهان و ايران، استفاده از قابليت‌هاي اين فناوري در كاهش مصرف و شدت انرژي مي‌تواند يك راهكار مؤثر به حساب آيد. بدين منظور در پژوهش حاضر اثر گسترش فناوري اطلاعات و ارتباطات برشدت انرژي در استان‌هاي ايران در دوره زماني ۱۳۹۵۱۳۸۶ با استفاده از داده‌هاي تابلويي و با روش گشتاورهاي تعميم ‌يافته (GMM) مورد بررسي قرارگرفت. نتايج تحقيق اثر محدود كننده گسترش فناوري اطلاعات و ارتباطات برشدت انرژي در استان‌هاي كشور را (به‌صورت كلي) تأييد نمود. اما بايد توجه داشت كه با تفكيك استان‌هاي كشور به استان‌هاي برخوردار و غير برخوردار اين اثرگذاري به‌صورت متفاوت ظاهر مي‌شود. نتايج تحقيق نشان داد كه اين اثر در استان‌هاي غيربرخوردار مشاهده نمي‌شود كه مسئله مي‌تواند ريشه در ضريب نفوذ پايين‌تر فناوري اطلاعات و ارتباطات در اين استان‌ها داشته باشد. همچنين نتايج حاكي از آن است كه در استان‌هاي كشور متغيرهايي چون قيمت نسبي انرژي و درآمد سرانه حقيقي اثر منفي و معنادار و تعداد وسيله نقليه، نرخ اشتغال و دماي هوا اثر مثبت و معناداري برشدت انرژي از خود نشان مي‌دهند.