مقايسه طبقه بندي كانسنگ و باطله براساس نتايج حاصل از روش‌هاي لاگ كريجينگ و شرطي سازي يكنواخت محلي (LUC)

درشرايطي كه فاصله داري داده ها در مقايسه با ابعاد بلوك مورد تخمين بزرگ باشد استفاده از تكنيك هاي تخمين مبتني بر رگرسيون خطي براي مدلسازي عيار بلوك هاي كوچك نامناسب است. براي غلبه بر اين مشكل، از روشي جديد تحت عنوان شرطي سازي يكنواخت محلي (LUC) كه نتيجه توسعه روش شرطي سازي يكنواخت (UC) است مي توان استفاده نمود. در اين پژوهش كاربرد اين روش براي تفكيك واحدهاي استخراج انتخابي به باطله و ماده معدني براساس عيار حد 2/0 درصد در معدن مس ميدوك مورد بررسي و با نتايج حاصل از روش متداول تخمين مقايسه شده است. براساس چالهاي انفجاري در معدن براي دو پنل استخراجي 2450 و 2465 نتايج نشان داد كه از مجموع كل بلوك ها 4 درصد باطله و 96 درصد كانسنگ مي باشد.  بنابراين درصد تغييرات كانسنگ جهت نتيجه گيري مد نظر قرار گرفت. براي روش لاگ كريجينگ،  در اين دو پهنه 49 درصد موارد تفكيك ماده معدني با خروجي كنترل عيار تطابق دارد در حاليكه در 51 درصد موارد ماده معدني به صورت باطله تفكيك شده است. همچنين براساس خروجي هاي روش شرطي سازي يكنواخت محلي در اين دو پهنه 98 درصد رده بندي ماده معدني با خروجي كنترل عيار تطابق داشته و 2 درصد تفكيك ماده معدني به عنوان باطله تفكيك شده است. بنابراين حتي با فرض يكسان دانستن هزينه هاي ناشي از خطاي كم رده بندي و بيش رده بندي، روش شرطي سازي يكنواخت محلي از مطلوبيت بيشتري برخوردار است.