بررسي ارزش غذايي و امكان سيلوپذيري گياه خودروي خرفه (Portulaca oleracea L.) بدون يا مخلوط با سبوس گندم

خرفه (Portulaca oleracea L.) علف هرزي است كه قابليت رويش در بيشتر نقاط ايران را دارد، اما اطلاعات اندكي درباره ارزش تغذيه‌اي اين گياه وجود دارد. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف تعيين تركيب شيميايي و فراسنجه‌هاي تخمير برون‌تني علف تازه و سيلاژ خرفه‌ بدون يا مخلوط با سبوس گندم انجام شد. خرفه‌ در مرحله‌ گل دهي برداشت شد و بخشي از آن در محفظه‌هاي پلي‌اتيلني به‌مدت 60 روز سيلو شدند. تيمارهاي آزمايشي شامل 1) خرفه‌ تازه، 2) سيلاژ خرفه بدون افزودني، 3) سيلاژ خرفه+16 درصد سبوس گندم (وزن تر) و 4) سيلاژ خرفه+32 درصد سبوس گندم (وزن تر) بود. دامنه‌ پروتئين خام از 19.27 درصد تا 26.86 درصد براي چهار تيمار متغير بود. بيشترين مقدار pH (4.72) و نيتروژن آمونياكي (10.85 درصد نيتروژن كل) در سيلاژ بدون افزودني مشاهده شد، ولي غلظت اسيد لاكتيك و كل اسيدهاي چرب فرار در سيلاژهاي داراي سبوس گندم بيشتر بود (0.05 P). با سيلو شدن خرفه، ميزان تجزيه‌پذيري حقيقي ماده آلي (71.03 درصد) و ماده خشك (70.05 درصد) و پتانسيل توليد گاز (28.90 ميلي‌ليتر)، در مقايسه با علف تازه كاهش يافت (0.05 P). در مجموع، علف خرفه، پروتئين و قابليت هضم مناسبي براي تغذيه دام داشت. اگرچه ارزش تغذيه‌اي علف تازه‌ خرفه در مقايسه با سيلاژ آن بالاتر بود، اما به ‌دليل مشكل خشك شدن، سيلو كردن مي‌تواند روش مناسبي براي نگهداري آن باشد. سيلاژ خرفه‌ بدون افزودني داراي ماده خشك اندك و همراه با كپك‌زدگي بود، اما افزودن سبوس گندم، كيفيت سيلاژ خرفه را در حد قابل قبولي بهبود بخشيد.