تاثير ماده افزودني مپيكوات و حجم پاشش بر اثر نامطلوب گرد و خاك بر كارايي علف‌كش‌هاي تماسي عمومي روي يولاف‌وحشي زمستانه

نشست گرد و خاك بر روي اندام هاي هوايي علف هاي‌هرز مي تواند اثر نامطلوبي بر كارايي علف كش ها داشته باشد و بايد به طريقي اين اثر برطرف شود. در اين پژوهش گلخانه اي كه در 1397 در دانشگاه بوعلي سينا اجرا شد، واكنش نسبت وزن تر به وزن خشك يولاف‌وحشي زمستانه به شش دز از اكسي فلورفن (صفر، 28.8، 60، 120، 240 و 480 گرم ماده مؤثره در هكتار)، پاراكوات (صفر، 36، 75، 150، 300 و 600 گرم ماده مؤثره در هكتار) و گلوفوسينات (صفر، 60، 125، 250، 500 و 1000 گرم ماده مؤثره در هكتار) كه در حجم هاي پاشش 240، 480 يا 240 ليتر در هكتار به همراه 50 گرم مپيكوات در هكتار، تحت شرايط صفر و 20 كيلوگرم گرد و خاك در هكتار، به‌كار رفتند، بررسي شد. در عدم حضور گرد و خاك، افزودن مپيكوات به محلول پاششي اكسي فلورفن و پاراكوات، تاثيري بر كارايي آن‌ها نداشت ولي افزودن آن به محلول پاششي گلوفوسينات، بر كارايي اثري منفي داشت. در حضور گرد و خاك، افزودن مپيكوات به محلول پاششي اكسي فلورفن، تاثير معني داري بر كارايي آن نداشت ولي افزودن آن به محلول پاششي گلوفوسينات، تاثير منفي شش برابري بر كارايي آن داشت، درحالي‌كه افزودن مپيكوات به محلول پاششي پاراكوات، تاثير مثبت بر كارايي پاراكوات داشت و سبب افزايش 62.07 درصدي در كارايي آن شد. در شرايط حضور يا عدم حضور گرد و خاك، افزايش حجم پاشش از 240 به 480 ليتر در هكتار، سبب بهبود كارايي همه علف كش ها در خشكاندن اندام هاي هوايي يولاف‌وحشي زمستانه شد.