بررسي تأثير الگوي پراكنش توده جنگلي بر نتايج برآورد كننده‌هاي مختلف روش فاصله‌اي نزديك‌ترين فرد (مطالعه موردي: جنگل هاي روستاي چهارزبر عليا، استان كرمانشاه)

برآورد كننده‌هاي روش هاي نمونه‌برداري فاصله اي چون بر مبناي الگوي پراكنش تصادفي درختان ارائه‌شده‌اند، در حالت هاي الگوي غيرتصادفي اريب مي باشند. اين پژوهش باهدف ارزيابي اثر الگوي مكاني درختان بلوط بر نتايج برآورد مشخصه هاي كمي سه توده مختلف به‌وسيله برآورد كننده‌هاي روش نزديك‌ترين فرد در جنگل هاي چهارزبر عليا شهرستان اسلام آباد غرب استان كرمانشاه انجام شد. براي اين منظور، سه توده در منطقه انتخاب و در داخل هر توده يك قطعه نيم هكتاري مشخص گرديد. بعد از آماربرداري صددرصد توده ها، با توجه به طرح كاملاً تصادفي تعداد 30 نمونه به روش فاصله اي نزديك‌ترين فرد در هر توده برداشت گرديد. در مرحله بعد، الگوي پراكنش مكاني، تراكم، درصد تاج پوشش و ارتفاع درختان با روش نمونه‌برداري نزديك‌ترين فرد محاسبه گرديد. نتايج نشان داد كه از سه توده موردبررسي دو توده داراي الگوي تصادفي و يك توده داراي الگوي كپه اي بودند. در حالت الگوي تصادفي از بين پنج برآورد كننده روش مذكور با توجه به معيار صحت قابل‌قبول (دامنه درصد)، رابطه ارائه‌شده توسط بايت و ريپلي و در الگوي كپه اي رابطه ارائه‌شده توسط باچلر و بل مناسب‌ترين برآورد كننده‌ها براي برآورد تراكم درختان بودند و براي برآورد درصد تاج پوشش درختان در حالت الگوي تصادفي روابط ارائه‌شده توسط بايت و ريپلي، كوتام و همكاران و موريسيتا مناسب بودند ولي هيچ‌كدام از آن‌ها براي برآورد درصد تاج پوشش درختان در حالت الگوي كپه اي مناسب نبودند. براي برآورد ارتفاع درختان، چون ارتفاع مستقل از برآورد كننده‌ها محاسبه شد، ديده شد كه برآورد ارتفاع درختان با اين روش نمونه‌برداري در هر دو حالت الگوهاي تصادفي و كپه اي، نتايج مناسبي داشتند. درنهايت مي‌توان نتيجه گرفت كه الگوي پراكنش درختان بر روي برآورد كننده‌هاي روش فاصله اي نزديك‌ترين فرد مؤثر بودند.