پايش و پيش بيني چنددوره اي كاهش پوشش جنگلي با استفاده از مدل رگرسيون لجستيك در حوضه هاي آبخيز ارسباران

آگاهي و شناخت صحيح از تغييرات پوشش جنگلي در ارتباط با عوامل و عناصر محيطي به لحاظ رهنمودهاي حفاظتي و حمايتي حائز اهميت مي باشد. پژوهش حاضر باهدف تشخيص، كمي سازي و پيش بيني چنددوره اي جنگل زدايي در ارتباط با متغيرهاي توپوگرافي با استفاده از مدل رگرسيون لجستيك انجام گرفت. حوضه هاي آبخيز ارسباران شامل سه حوضه ناپشته چاي، ايلگينه چاي و مردانقم چاي، واقع در شمال غرب ايران به دليل داشتن اكوسيستم هاي جنگلي ارزشمند مورد هدف قرار گرفت. در اين راستا كاهش پوشش جنگلي به‌عنوان متغير وابسته، طي سه دوره زماني مختلف شامل 1996-1984، 2006-1996، 2017-2006 و با استفاده از تصاوير ماهواره لندست به روش مقايسه پس از طبقه بندي آشكار گرديد. از طرفي هشت متغير مستقل توپوگرافي از مدل رقومي ارتفاع (DEM) باقدرت تفكيك 30 متر استخراج شد. اين متغيرها شامل ارتفاع، شيب، شاخص موقعيت توپوگرافي، شاخص رطوبت توپوگرافي، جهات شيب شمالي و شرقي، انحناء مسطح و انحناء پروفيل بود. نتايج آشكارسازي تغييرات طي سه دوره زماني نشان داد كه افزايش جنگل زدايي از دوره اول تا سوم در حوضه هاي ايلگينه و مردانقم مشهوده بوده و در مقابل، حوضه ناپشته با روند كاهشي جنگل زدايي مشخص شد. نتايج آزمون مدل رگرسيون لجستيك رضايت بخش بوده و از كارايي قابل‌قبول آن در تبيين و پيش بيني رخداد كاهش گستره جنگل در ارتباط با متغيرهاي توپوگرافي حكايت داشت، به‌طوري‌كه مقادير مشخصه عملكرد نسبي (ROC) حاصل در سه دوره زماني به ترتيب برابر با 0.76، 0.72 و 0.64 بود. نتايج مدل سازي نشان داد كه بالاترين احتمال وقوع جنگل زدايي به پهنه هاي محدب و برآمده، ارتفاعات بالا، دره ها و پيرامون رودها، شيب هاي تند و جهات دامنه جنوبي و شرقي و نم زارها اختصاص دارد.