اپيدميولوژي بيماري سل در شهرستان سبزوار طي سالهاي 1392-1388

زمينه و هدف: بيماري سل، دومين علت مرگ ناشي از بيماري‌هاي عفوني است. سازمان بهداشت جهاني، تخمين مي‌زندكه يك‌چهارم مردم دنيا به مايكو باكتريوم آلوده هستند. اين مطالعه با توجه به شيوع مجدد اين بيماري طي سال‌هاي اخير، در راستاي توجه بيشتر و اقدامات كنترلي مناسب‌تر، صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در اين  مطالعه، پرونده 150 بيمار مبتلا به سل طي سال‌هاي 1392-1388 مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات بيماران شامل اطلاعات دموگرافيك، وضعيت سل ريوي (اسمير مثبت يا منفي)، محل سكونت و ساير متغيرها مورد تجزيه و تحليل آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و روش آزمون كاي دو قرار گرفت. يافته‌ها: شيوع كلي بيماران مسلول در شهرستان سبزوار طي سال‌هاي 1392-1388 كمتر ازيك نفر(0/94) در هر 10 هزار نفر (براساس جمعيت وسط سال) بود. ميانگين سن بيماران 20 ± 53 سال بود. 85 نفر( 56 درصد) به سل ريوي و 65 نفر(44 درصد) به سل خارج ريوي، مبتلا بودند. بين سن و جنسيت با نوع بيماري سل، رابطه معني‌دار وجود داشت (p نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين مطالعه، تعداد مسلولين سل خارج‌ريوي، درصد بالايي را به خود اختصاص داده‌اند و ميزان بالاتر نسبت به آمار جهاني و كشوري دارد. همچنين وجود 60 درصدي موارد اسمير مثبت نشان داد كه سياست كنترلي به‌طور مناسب اجرا نشده است. عملكرد بهتر به‌منظور بيماريابي، اقدامات پيشگيرانه، درمان به‌موقع و پيگيري بيماران براي كنترل بيماري سل توصيه مي‌شود.