تبيين عوامل مؤثر بر شكل‌گيري امنيت سكونت در سكونتگاه‌هاي خودرو؛ مطالعه موردي: منطقه كلانشهري تهران

امنيت سكونت يكي از چالش هاي اساسي در سكونتگاه هاي خودرو است؛ بطوري كه از ديدگاه سازمان اسكان بشر، ناامني سكونت به عنوان چرخه فلاكت و شاخص محروميت در اين نواحي ياد مي شود. با توجه به جايگاه امنيت سكونت در ارتقاي سكونتگاه هاي خودرو، مي توان اين پرسش را مطرح نمود كه چه معيارهايي بر شكل گيري امنيت سكونت در سكونتگاه هاي خودرو تأثيرگذار مي باشند؟ . در راستاي پاسخ به پرسش فوق، ديدگاهي دو سطحي از امنيت سكونت پيشنهاد شده كه مطابق آن، ادراك امنيت سكونت به طور همزمان از طريق مؤلفه هاي قانوني، عرفي و جمعي صورت مي گيرد. روش شناسي پژوهش حاضر بر مبناي روش عليتحليلي بوده و از ابزارهاي پيمايش و پرسشنامه، و تكنيك هاي تحليل عاملي و معادلات ساختاري به منظور سنجش كارايي الگوي پيشنهادي در سكونتگاه هاي خودرو منطقه كلانشهري تهران استفاده شده است. نتايج تحقيق گوياي آن است كه الگوي تدوين شده داراي برازش قابل قبولي بوده و حدود 90 درصد از واريانس امنيت سكونت در سطح اطمينان 99.9 درصد توسط مدل توضيح داده شده است. بررسي ميزان تأثيرات مؤلفه ها بر ادراك امنيت سكونت نشان مي دهد كه معيارهاي وجود شبكه هاي حمايتي (با ضريب 0.947)، انسجام و همبستگي اجتماعي (با ضريب 0.753) و نوع تصرف و سند مالكيت (با ضريب 0.650) بيشترين تأثير را بر امنيت سكونت داشته اند.