تأثير سه نوع بريس مچ پا بر پايداري ديناميك موضعي حين دويدن افراد مبتلا به ناپايداري مچ پا

هدف اين مطالعه، تعيين اثر سه نوع بريس مختلف بر پايداري ديناميك موضعي با استفاده از حداكثر نماي لياپانوف حين دويدن در افراد مبتلا به ناپايداري مچ پا بود. 12 آزمودني مبتلا به ناپايداري مچ پا در گروه آسيب‌ديده و 12 آزمودني سالمدر اين مطالعه شركت كردند. گروه آسيب‌ديده، روي تردميل 70 گام با بريس سخت، نيمه‌سخت، نرم و بدون بريس دويدند. گروه سالم، تنها در وضعيت بدون بريس آزمون دويدن را انجام دادند. حداكثر نماي لياپانوف با استفاده از داده‌هاي كينماتيك محاسبه شد. نتايج نشان داد حداكثر نماي لياپانوف كوتاه دوره در دويدن با بريس نيمه‌سخت در گروه آسيب‌ديده به‌طور معناداري با ساير وضعيت هاي بريس مچ پا متفاوت است، اما دويدن با بريس نيمه‌سخت تفاوت معناداري در حداكثر نماي لياپانوف كوتاه دوره گروه آسيب‌ديده در مقايسه با گروه سالم ايجاد نكرد. با توجه به اين نتايج، به نظر مي‌رسد دويدن با بريس نيمه‌سخت توانسته است وضعيتي نزديك به دويدن گروه سالم فراهم كند.