طهارت و تعالي قوه عاقله از منظر حكماي مسلمان و برخي آثار و پيامد هاي آن

قوه عاقله، فصل حقيقي انسان نسبت به ساير حيوانات مي باشد و جميع تكاليف شرعي و كمالات انساني بر اساس اين قوه بنا شده است. طهارت قوه عاقله در عقل نظري و عقل عملي، موجب سعادت حقيقي انسان مي گردد.  سرشت قوه عاقله بر توحّد مي باشد و با كثرات و اشتغال به غير سازگاري ندارد. طهارت عاقله در دو محور قابل پيگيري است اول: قوه عاقله نبايد مشوب به وهم و خيال گردد دوم : در كشف حقائق نبايد محدود به حدي شود؛ ازين رو براي طهارت و تعالي آن راه هايي از قبيل : تفكر، خروج از عادت، همّ واحد داشتن، توحّد قواي نفس، حضور ومراقبت ارائه شده است. وقتي قوه عاقله طهارت و تعالي يافت آثاري از آن ظهور مي كند كه برخي از آنها بدين قرار مي باشد: تسلط بر خيال و متخيله، تاثير در شدت حدس، ارتباط با عقل فعال، معجزات قولي و فعلي و وصول به توحيد از آثار طهارت عاقله است. در اين نوشتار ضمن تبيين طهارت قوه عاقله به روش هاي وصول به آن و برخي آثار طهارت و تعالي اين قوه در انسان اشاره مي شود.