برهمكنش سطوح تنش شوري و اسيد ساليسيليك روي برخي صفات فيزيولوژيك زعفران (Crocus sativus L.)

به منظور مطالعه تأثير محلول‌پاشي ساليسيليك‌اسيد بر كاهش اثرات تنش شوري در گياه زعفران، آزمايشي به صورت اسپليت-پلات در قالب طرح پايه بلوك كامل تصادفي طي سال‌هاي زراعي 95-1394 و 96-1395 در شرايط محيطي طبيعي (مزرعه) در دانشگاه تربت‌حيدريه انجام شد. فاكتور اول شامل تنش شوري در چهار سطح (5/1، 3، 6 و 9 دسي‌زيمنس‌برمتر) و فاكتور دوم محلول‌پاشي ساليسيليك‌اسيد در چهار سطح (صفر، 4/0، 8/0 و 2/1 ميلي‌مولار) بود. نتايج نشان داد در بالاترين سطح شوري (9 دسي‌زيمنس‌برمتر)، كاربرد غلظت مناسب ساليسيلسك‌اسيد (8/0 ميلي‌مولار) باعث افزايش تعداد و طول برگ به ترتيب 3 و 20 درصد در سال اول و 20 و 32 درصد در سال دوم نسبت به شاهد گرديد. همچنين با كاربرد ساليسيليك‌اسيد، ميزان سديم برگ 40 درصد كاهش و مقدار پتاسيم برگ 38 درصد در سال دوم افزايش يافت. بر اساس نتايج محلول‌پاشي ساليسيليك‌اسيد باعث ايجاد تعادل در محتواي قند و پرولين، كاهش جذب سديم و جلوگيري از اختلال در جذب پتاسيم شده و محتواي نسبي آب برگ را افزايش داد. در بالاترين سطح شوري كاربرد ساليسيليك‌اسيد باعث افزايش 20 درصدي كلروفيل كل نسبت به شاهد در سال دوم شد. در مورد عملكرد كلاله در سال دوم نيز كاربرد غلظت 8/0 ميلي‌مولار ساليسيليك‌اسيد در سطوح شوري 6 و 9 دسي‌زيمنس‌برمتر باعث شد عملكرد كلاله خشك (به ترتيب با مقادير 12/1 و 45/2 كيلوگرم در هكتار) به ترتيب 81 و 118 درصد نسبت به شرايط عدم مصرف افزايش يابد. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كاربرد 8/0 ميلي‌مولار ساليسيليك اسيد در شرايط تنش شوري به منظور افزايش عملكرد كلاله و رشد زعفران و كاهش اثرات منفي شوري قابل توصيه مي‌باشد.