مقايسه تأثير ليزر دايود 810 نانومتر و 940 نانومتر بر روي سلوباكتريوم موري در آزمايشگاه

سابقه و هدف: با توجه به نقش سلوباكتريوم موري در بروز عفونتهاي دهاني، هاليتوزيس (Halitosis)، بيماريهاي پريودنتال و ايجاد سپتيسمي و همچنين نظر به نقش مهم ليزر در مقايسه با موارد كاربرد عوامل ضد ميكروبي ، مطالعه حاضر با هدف مقايسه اثر ليزر دايود 810 نانومتر و 940 نانومتر بر سلوباكتريوم موري در محيط آزمايشگاه انجام شد. مواد و روش ها: اين تحقيق به روش تجربي-آزمايشگاهي انجام گرفت. سويه استاندارد باكتري سلو باكتريوم موري در محيط مايع ( Brain Heart infusion) كشت و به مدت ۴۸ساعت ، در دماي ۳۷درجه سانتي گراد و CO2 10درصد انكوبه و سپس تعداد باكتري هاي موجود در محيط مايع تا غلظت استاندارد 1مك فارلند رقيق شدند. بعد از۴۸ ساعت كلني ها شمارش و به طور تصادفي به ۵گروه تخصيص يافتند. در گروه اول (كنترل)، sterile absorbent paper points در ۵۰ ميكروليتر سوسپانسيون باكتري تهيه شده و در ابتداي كار به مدت ۲دقيقه غوطه ور و سپس در پليت خالي استريل قرار داده و در سرم فيزيولوژي استريل غوطه ور و پس از ۳۰ دقيقه تمام paper points از پليت برداشته شده و در ۷ميلي ليتر محيطBroth letheen غوطه ور و به مدت ۱ساعت در ۳۷درجه سانتي گراد انكوبه شدند. در گروه تجربي دوم ليزر دايود 810 نانومتر ساخت شركت Thor,Uk و در گروه تجربي سوم ليزر دايود 940 نانومتر ساخت كارخانه Biolase, USA به اين دو گروه مدت ۱۰ثانيه با توان 200mv و ED =2.5 j/cm2 تابانده شد و در گروه چهارم و پنجم به ترتيب دو نوع آنتي ميكروبيال كلرهگزيدين 0/2 % و هيپوكلريت سديم 5/2 % استفاده شد و در نهايت ميزان CFU به روش استاندارد با شمارش باكتري تعيين شد. داده هاي جمع آوري شده با نرم افزار spss20 و آزمون هاي كروسكال واليس و ويلكاكسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: در تمام گروه هاي مداخله، ميزان CFU سلوباكتريوم موري بعد از مداخله بطور معناداري كاهش يافت(0/05 p). ميزان كاهش سلو باكتريوم موري در گروه هيپوكلريت سديم 93 % ، در گروه كلرهگزيدين 92 %، در گروه ليزر دايود 810 نانومتر ميزان 80 % و در گروه ليزر دايود 940 نانومتر ميزان 60 % بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش در بين مداخلات مختلف، هيپوكلريت سديم بيشترين و ليزر دايود 940 نانومتر كمترين تاثير را بر كاهش سلوباكتريوم موري داشت.