بررسي شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني و ارتباط آن با عاطفه منفي در پرستاران: يك مطالعه توصيفي همبستگي

زمينه و هدف: تأثير اختلالات اسكلتي عضلاني و ارتباط آن با عاطفه منفي در پرستاران كمتر مورد بررسي قرار گرفته است؛ با توجه به لزوم يافتن عوامل مؤثر در جهت پيشگيري اختلالات اسكلتي عضلاني، پژوهش حاضر با هدف تعيين ارتباط شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني با عاطفه منفي در پرستاران شهر ايرانشهر انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي بود كه در سال 1396 انجام شد. تعداد 334 پرستار به صورت سر شماري وارد مطالعه شدند. ابزارهاي جمع آوري داده ها فرم جمعيت شناختي، پرسشنامه افسردگي، اضطراب و استرس (DASS21) و پرسشنامه نورديك بود كه به صورت خود گزارشي تكميل گرديد. ابزارهاي مورد نظر پس از روان سنجي مورد استفاده قرار گرفتند. تحليل داده ها با استفاده از آناليز توصيفي، آزمون رگرسيون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد. سطح معني داري 0.05 در نظر گرفته شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه شيوع استرس در پرستاران نسبت به افسردگي و اضطراب بالاتر بود. بيشترين شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني در پشت و گردن بود. بين شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني در تمام نواحي بدن به جز پشت و افسردگي، اضطراب و استرس ارتباط معني داري مشاهده شد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج فوق مشخص شد كه پرستاران درجاتي از افسردگي، اضطراب و استرس را تجربه كرده اند كه مي تواند در بروز اختلالات اسكلتي نقش داشته باشند لذا روش هاي آموزش ايمن‌سازي به پرستاران به منظور كاهش استرس، اضطراب و افسردگي توصيه مي شود كه نوبه خود مي تواند در كاهش شيوع اختلالات اسكلتي و عضلاني مؤثر باشد.