تأثير رويكرد كوتاه‌مدت راه‌حل‌محور بر راهبردهاي مقابله‌اي و سرسختي روان‌شناختي دانش‌آموزان سرآمد

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير رويكرد كوتاه‌مدت راه‌حل‌محور بر راهبردهاي مقابله‌اي و سرسختي روان‌شناختي دانش‌آموزان سرآمد انجام شد. روش: طرح اين پروهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل همه دانش‌آموزان دختر سرآمد پايه نهم شهر مشهد در سال تحصيلي 98-1397 بودند. تعداد آنها 611 نفر برآورد شد. پس از ارزيابي اوليه، تعداد 30 نفر از دانش‌آموزاني كه در آزمون آزمون سرسختي روان‌شناختي، نمره پايين‌تر از بقيه كسب كردند، به روش نمونه‌گيري هدفمند، به‌عنوان نمونه پژوهش، انتخاب و در دو گروه يكسان 15نفره آزمايش و كنترل گمارده شدند. گــروه آزمــايش، در 8 جلســه 90 دقيقــه‌اي هر هفته دو جلسه، درمان گروهــي راه‌حل‌محور را دريافت كردند؛ گروه گواه هيچ‌گونه مداخله‌اي را دريافـت نكردنـد. به منظور جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه‌هاي راهبردهاي مقابله‌اي لازاروس و فولكمن و سرسختي روان‌شناختي كوباسا و همكاران، در دو مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. براي تجزيه‌‌و‌تحليل داده‌ها از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه با كنترل اثر پيش‌آزمون، بين ميانگين نمره‌هاي پس‌آزمون افراد گروه‌هاي آزمايش و كنترل در متغيرهاي راهبردهاي مقابله‌اي هيجان‌مدار، مسئله‌مدار و سرسختي روان‌شناختي، تفاوت معناداري وجود داشت (0.001 P). نتيجه‌گيري: در مجموع با توجه به نتايج پژوهش مي‌توان گفت كه رويكرد كوتاه‌مدت راه‌حل‌محور بر كاهش راهبرد مقابله‌اي هيجان‌مدار و افزايش راهبرد مقابله‌اي مسئله‌مدار و سرسختي روان‌شناختي دانش‌آموزان سرآمد تأثير دارد.