بررسي رويكرد حكمروايي خوب شهري در چارچوب نظام مديريت شهري موردشناسي شهر سنندج

حكمروايي شهري به عنوان رويكردي از نظام تصميم‌گيري و اداره امور شهري است و فرايندي است كه بر اساس كنش متقابل ميان سازمانها و نهادهاي رسمي اداره شهر از يك سو و سازمانهاي غيردولتي و تشكلهاي جامعه ي مدني، از طرف ديگر شكل مي گيرد. جايگاه نظام اداره خوب شامل اصول (مشاركت، پاسخگويي، شهروندي، شفافيت، مسئوليت‌پذيري، كارآمدي، قانونمندي) و نظاير اينهاست كه در جهت بررسي نقش مردم در فرآيند اداره امور شهري و ميزان تعامل اضلاع حاكميت (مسئولين، مردم و بخش خصوصي) بررسي شده است. در اين مطالعه، به منظور ارزيابي عملكرد مديريت شهري سنندج، 4 شاخص از اصول حكمروايي خوب شهري مورد بررسي قرار گرفته است. اين پژوهش از نوع توصيفي تحليلي بوده و به لحاظ هدف كاربردي مي‌باشد. ابزار سنجش، پرسشنامه بوده و طراحي مؤلفه‌ها براي هر شاخص با استفاده از طيف ليكرت مي‌باشد. جامعه آماري، شامل مراجعين به شهرداري و شهروندان عادي محله مبارك‌آباد در ناحيه 8 محدوده شهرداري منطقه 3 سنندج بوده كه به كمك فرمول كوكران، در حجم نمونه برابر 110 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شده است. به منظور تحليل داده‌ها از آزمون آماري پارامتريك T-Test در فضاي نرم افزار  Spssبهره گرفته شده است. ارزش‌گذاري متغيرها با بهره گيري از طيف ليكرت، مورد تجزيه و تحليل قرارگرفته است. نتايج حاصل از آزمون نشان مي‌دهد كه شاخص‌هاي مشاركت با اختلاف ميانگين 527.، در فرضيه دوم در خصوص پاسخگويي با اختلاف ميانگين 1.027، كارائي در فرضيه سوم در رابطه با عدم اثربخشي شهرداري و شورا با اختلاف ميانگين 509.، و عدم شفافيت شهرداري در فرضيه چهارم با اختلاف ميانگين 600. تأييد شده است و ادعاي عملكرد ضعيف مديريت شهري سنندج پذيرفته مي‌شود.