الگوي توسعه ورزش تفريحي زنان در ايران

هدف از انجام اين تحقيق، طراحي الگوي ورزش تفريحي زنان در‌ايران بود كه با‌ رويكرد اكتشافي بصورت كيفي از نوع گرانددتئوري بارويكرد استراس و‌كوربين– انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق، متشكل از‌كليه خبرگاني بود كه درزمينه ورزش‌هاي تفريحي زنان تخصص علمي و عملي داشتند كه باروش نمونه‌گيري هدفمند و‌ گلوله‌برفي انتخاب گرديدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها مصاحبه بود كه محقق پس از‌انجام 17 مصاحبه به اشباع‌نظري رسيد و پس از‌جمع آوري داده‌ها تجزيه‌و‌تحليل اطلاعات با‌استفاده از نرم‌افزار MAXQDA10 و به روش نظريۀ داده بنياد سيستماتيك انجام شد. حاصل تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها،417 كداوليه در مرحله كدگذاري باز، 53 مفهوم در مرحله كدگذاري محوري و 26 مقوله درمرحله كدگذاري انتخابي بود كه در قالب الگوي استراس و كوربين (1998) بدين شرح قرارگرفتند: شرايط علي شامل رويكرد ‌قهرماني ورزش كشور، نقش‌هاي مختلف زنان، سبك زندگي زنان، ماهيت ورزش، حقوق شهروندي زنان، تحولات داخلي‌و‌خارجي ورزش زنان؛ شرايط واسطه اي شامل مسائل فرهنگياجتماعي، مباني‌اسلامي، مسائل سياسي، منابع مالي‌و‌اقتصادي، مديريت كلان، محيط جغرافيايي و زيرساخت‌ها و‌امكانات ورزشي؛ شرايط زمينه‌اي شامل آموزش و‌مباني علمي، عوامل بيروني، عوامل دروني، منابع مالي و تبليغات و‌رسانه؛ راهبردها شامل راهبردهاي اصولي توسعه دربخش‌هاي 5‌گانه ورزش تفريحي و حمايت همه جانبه از‌ورزش زنان؛ پيامدها هم شامل افزايش مشاركت ورزش تفريحي زنان با 4 بخش پيامدهاي فرهنگي و‌اجتماعي، پيامدهاي‌اقتصادي، پيامدهاي فردي و پيامدهاي مديريتي. چارچوب ورزش تفريحي حاصل از اين تحقيق به مديريت ورزشي كمك مي‌كند با شناخت همه جانبه ورزش تفريحي زنان، راهبردهاي متناسب پيشنهادي را جهت جبران عقب‌ماندگي و توسعه آن‌ بكار گيرد.