گون‌هاي علفي چندساله منبع توليد علوفه در مراتع ايران

نقش گونه‌هاي مختلف جنس گون در حفاظت آب و خاك، ذخيره ژنتيكي، تنوع گونه‌‌اي، ارزش‌هاي صنعتي و دارويي و نهايتا توليد علوفه با كيفيت از اهميت زيادي برخوردار است. اين جنس بدليل تنوع گونه‌‌اي و قابليت سازگاري در انواع اقاليم رويشي بصورت وسيع در سطح مراتع گسترش يافته است. گونها با افزايش حاصلخيزي خاك از طريق تثبيت نيتروژن خاك در سطح مراتع باعث افزايش پتانسيل رويشي رويشگاههاي مرتعي شده است. گونه‌هاي علفي اين جنس به علت داشتن ميزان بالاي پروتئين و كم بودن فيبر به شدت مورد چراي دام در مرتع قرار مي‌گيرند. طبق گزارشات دفتر فني مرتع ميزان فشار چرا بر عرصه‌هاي مرتعي بطور متوسط 2.2 برابر ظرفيت چراي آن مي‌باشد. اين ميزان در مراتع نيمه استپي تا 7 برابر ظرفيت چرا نيز گزارش شده است. با توجه به اينكه سطح وسيعي از مراتع با بارش بيش از 250 ميليمتر با تغيير كاربري به ديمزار تغيير يافته است، اين ديمزارها به دليل غيراقتصادي بودن عمدتا رها شده و خاك در معرض فرسايش قرار گرفته است. به نظر مي‌رسد با كشت و مرتعكاري گونه‌هاي علفي جنس گون در ديمزارهاي رها شده و مراتع تخريب شده مي‌توان از يك سو با توليد بيش از يك تن در هكتار علوفه با كيفيت و از سوي ديگر با توجه به ويژگي‌هاي خاص اين گونه‌ها مانند پايايي، وجود ريشه‌هاي گسترده و عميق و تاج پوشش نسبتا بزرگ به حفاظت آب و خاك و افزايش تنوع گونه‌‌اي در اين عرصه‌ها دست يافت.

The role of different species of Astragalus is important in soil and water conservation, genetic reserve, biodiversity, industrial and medicinal value, and forage production. The genus has been widely spread in different climates due to species diversity and adaptability. Astragalus has increased the vegetative potential of rangeland by increasing soil fertility. Herbaceous species of this genus are highly grazed due to their high protein content and low fiber. According to the reports of the Rangeland Technical Office, the amount of grazing pressure on rangeland is 2.2 times more than the grazing capacity. This amount has been reported up to seven times the grazing capacity in semi-steppe rangelands. Since a large area of rangelands with a rainfall of more than 250 mm has been changed to abandoned drylands, the soil has been exposed to erosion. It seems that more than one ton/ha of forage can be produced by cultivating herbaceous Astragalus in abandoned drylands and degraded rangelands. On the other hand, due to the special characteristics of Astragalus, such as the presence of wide and deep roots, and a relatively large canopy, it is possible to achieve water and soil protection and increase the diversity of species in these areas.